Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 6301 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 32932 - Esas Yıl 2014





DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R IA) Davacı İsteminin Özeti:Davacı vekili, davacının davalıya ait ...... 12.12.2003 tarihinden iş akdinin haklı nedenle feshedildiği 26.08.2011 tarihine kadar kesintisiz olarak teknik servis elemanı olarak çalıştığını, son aldığı aylık ücretin 950 TL olduğunu, davacının haftalık mesaisinin hafta içi 08.00-18.00, cumartesi günü 08.00-13.00 arasında olduğunu, çalıştığı süre boyunca ayda ortalama iki kez 24 saat süreyle nöbet tuttuğunu, normal mesai günlerinde de ayda ortalama 3-4 kez gece 23.00e kadar çalıştığını, bunun dışında acil durumlarda tekrar iş yerine çağrılması sebebiyle çalışmasına rağmen fazla mesai ücretlerinin davacıya hiç ödenmediğini, davacının 2010 yılından 5 ve 2011 yılından 6 gün olmak üzere toplam da 11 gün yıllık iznini kullanmadığını, tatil günlerinde çalıştırılan davacıya karşılığının ödenmediğini, iş akdinin bu şartlar altında devam edilemeyecek dereceye ulaşması sebebiyle davacı tarafından .....Noterliğinin 24.08.2011 tarih ve .... yevmiye nolu ihtarnamesiyle haklı nedenle feshedildiğini, ihtarnamenin davalıya 26.08.2011 tarihinde tebliğ edilmesine rağmen davalı tarafından .... Noterliğinin 02.09.2011 tarih ve..........yevmiye numaralı ihtarnamesiyle davacının 24,25,26,27,29,02.09.2011 tarihlerinde devamsızlık yaptığı gerekçesine bağlı olarak iş akdinin haklı nedenle feshedildiğinin davacıya bildirildiğini, davacının iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini iddia ederek; kıdem tazminatı, fazla çalışma, genel tatil ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı vekili; davacının fazla çalışma ücreti ve genel tatil alacağının zaman aşımına uğradığını, davacının davalı şirkette 16.03.2004-24.08.2011 tarihine kadar çalıştığını, davacının işe başlangıç tarihinin 12.12.2003 tarihi değil 16.03.2004 tarihi olduğunu, davacı şirketten çıkış tarihinin 24.08.2011 tarihi olduğunu, davacı dilekçesinde iş akdini 24.08.2011 tarihli ihtarnameyle haklı nedenle feshettiğini beyan etmesine rağmen davalı yanında 26.08.2011 tarihine kadar aralıksız çalıştığını dile getirdiğini, davacının bu beyanları ile kendi içerisinde çelişiyor olsa dahi davacının davalı yanındaki çalışmasının 24.08.2011 tarihinde sona erdiğinin işten ayrılış bildirgesiyle sabit olduğunu, davacının iş akdini feshinin haklı nedene dayanmadığını, davacının maaşlarının her zaman ödeme gününde ve gecikmesiz olarak yatırıldığını, davacının herhangi bir fazla çalışması ve tatil günlerinde çalışmasının söz konusu olmadığını, herhangi bir ücret alacağının da bulunmadığını, bu nedenle yapılan feshin haksız olup davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanmasının mümkün olmadığını, davacının hiçbir gerekçe ve mazeretgöndermeksizin 24.08.2011-02.09.2011 tarihleri arasında haklı nedene dayanmaksızın işe gelmediğini, davacının bu haksız devamsızlığı nedeniyle de iş akdinin haklı nedenle iş veren tarafından feshedildiğini, davacının 2010 yılında toplam 35 gün, 2011 yılında 14 gün izin kullandığını, 5 yıldan fazla çalışma yapmış olanların 20 gün izin hakkı bulunduğunu, davacının bu izinlerini fazlasıyla kullandığını, davacının 2010 ve 2011 yıllarında izinlerini kullandığı yıllık ücretli izin izlenimi formunda kendi imzasıyla sabit olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, taraf tanık anlatımlarından ücretlerin ödenmediği bu durumun davacıya iş sözleşmesini haklı nedenle fesih imkanı verdiği gerekçesiyle kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının kabulüne karar verilmiştir.D) Temyiz:Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.E) Gerekçe:1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı avukatının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2- Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının kıdem tazminatına ilişkin talebinden fazlasına hükmedilip hükmedilmediği noktasında toplanmaktadır.Davacı 21.09.2011 harç tarihli dava dilekçesinde kıdem tazminatı için 1.000 TL talep etmiş, 11.06.2013 harç tarihli ıslah dilekçesiyle kıdem tazminatına ilişkin talebini 10.393,70 TL’ye çıkarmıştır. Mahkemece davacının ıslah dilekçesinden sonra aldırılan bilirkişi raporunda hesaplanan 10.933,12 TL kıdem tazminatına hükmedilmiştir.6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 26. maddesine göre hakim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez.Buna göre kıdem tazminatı için talep doğrultusunda 10.393,70 TL’ye hükmedilmesi gerekirken talep aşılarak yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.3- Davacı dava dilekçesinde hafta sonu cumartesi günleri için 08:00-13:00 saatleri arasında çalıştığını beyan etmiştir. Tarafların maddi vakıalarla ilgili beyanı HMK. 25.maddesi uyarınca hakimi bağlar. Davacının dilekçesindeki beyanına rağmen hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise davacının cumartesi günleri için 08:00-14:00 saatleri arası çalıştığı kabul edilerek fazla çalışma ücreti hesaplanmıştır. Davacının cumartesi günü için 08:00-13:00 saatleri arasında çalıştığının kabulüyle fazla çalışma ücreti alacağının hesaplanması gerekirken yazılı şekilde hesaplama yapan bilirkişi raporuna itibar edilerek karar verilmesi isabetsizdir.4- Hüküm fıkrasının 4 numaralı bendinde 1.661,85 TL fazla çalışma ücreti alacağına ıslah tarihi olan 11.06.2013 tarihinden itibaren faiz yürütülmesine karar verilmesi gerekirken infazda karışıklık yaratacak şekilde ıslah tarihinden itibaren ibaresinden sonra bu kez “dava tarihinden itibaren” ibaresi kullanılması da usul ve yasaya aykırıdır.F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 17/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.