Davacı Ferzende vekili tarafından, davalı Tarım İl Müdürlüğü aleyhine 17.12.2003 gününde verilen dilekçe ile hizmet kusuru nedeniyle uğranılan zararın ödetilmesinin istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; istemin kısmen kabulüne dair verilen 08.03.2005 günlü kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hâkimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. Davacı, davalı idareye bağlı Hayvan Sağlığı Şube Müdürlüğü yetkililerinin ciddi bir çalışma yapmadan, görülen bazı belirtilerden hareketle şarbon teşhisi koyarak tedaviye başladıkları hayvanın durumu ağırlaşınca insan sağlığına zararlı olduğu gerekçesiyle telef ederek gömülmesine karar verdiklerini, laboratuar incelemesi sonunda hayvandaki hastalığın şarbon olmadığının anlaşıldığını, Tarım il Müdürlüğünün teşhis ve tedavide hataya düştüğünü ileri sürerek uğradığı zararın ödetilmesini istemiş; mahkemece istemin bir bölümü kabul edilmiş; karar davalı idare tarafından temyiz edilmiştir. Davacı, davalı idarenin kamu yasalarından kaynaklanan bir görevin yerine getirilmesi sırasında zarara uğradığını ileri sürdüğüne göre zararın gerçekleşmesini hizmet kusuruna dayandırmaktadır. 2577 sayılı İdari Yargılama Usul Yasası uyarınca idari eylem ve işlemlerden dolayı zarar görenler tarafından açılacak tam yargı davaları idari dava türlerinden olarak belirlenmiş olduğundan hizmet kusurundan kaynaklanan uyuşmazlıkların görüm ve çö-zürn yeri ise idari yargı yeridir. O halde 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Ya-sası'nın 2. maddesi gereğince adalet mahkemelerinin görev sınırları dışında kaldığından yargı yolu bakımından dilekçenin reddine karar verilmek gerekirken işin esasının incelenmiş olması bozmayı gerektirmiştir. Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle (BOZULMASINA); bozma nedenine göre diğer yönlerin şimdilik incelenmesine yer olmadığına 25.05.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.