Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık A.. C..'ın, mağdur Savaş’a karşı eylemin sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç vasfı tayin edilmiş, kusurluluğu etkileyen nedenlerden haksız tahrikin nitelik ve derecesi ile takdiri indirim sebebi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilerek reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,Ancak,1- Sanığın kolluktaki ifadesinde "Savaş’ın üzerindeki kanı görünce 112’yi arayarak ambulansa haber verdim" demesi karşısında, sanığın 112’yi arayıp aramadığının araştırılarak sonucuna göre, sanık hakkında TCK’nun 36. maddesinde düzenlenen gönüllü vazgeçmeye ilişkin hükümlerin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin düşünülmemesi,2- Anayasasınm 90. maddesi son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK'nm 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanık ve mağdur için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeksizin, yazılı şekilde zorunlu müdafii ücretinin sanıktan tahsiline karar verilmesi,Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmekle, sanık hakkında kurulan ve resen de temyize tabi olan hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 10/12/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.