MAHKEMESİ : Ankara 22. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 18/02/2014NUMARASI : 2011/467-2014/52Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tazminat davasına dair karar, davalı ve davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Dava, alt kiracı tarafından asıl kiraya verene karşı açılan kiralanana yapılan zorunlu ve faydalı masrafların tahsili, kâr kaybı ile tahliye sırasında kiralayan tarafından el konulan malzemelerin bedelinin tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Davacı vekili, dava dilekçesinde; müvekkilinin dava konusu spor tesisinde alt kiracı olduğunu, kiralanan tesisin kullanmaya elverişli bir şekilde teslim edilmediğini, bu nedenle tesislerin kullanıma uygun hale getirilmesi için gerekli olan tadilat ve yenilemelerin müvekkili tarafından yaptırıldığını, kira süresinin sonunda tesiste bulunan malzeme ve demirbaşlarına el konularak 02/06/2008 tarihinde tesisin tahliye edildiğini, tahliyeden sonra Ankara 6. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2008/473 D.iş dosyası ile tesise yapılan esaslı tamir ve tadilatlar ile ilave ve faydalı masrafların ve el konulan işyerine ait demirbaş ve malzemelerin tespitinin yaptırıldığını, davalının kiralanan tesisi kullanmaya elverişli şekilde teslim etmemesi ve sözleşmedeki amacına uygun olarak işletme ruhsatı vermeyerek kira süresi boyunca sözleşmeye aykırı davranması nedeniyle kâr mahrumiyeti olduğu gibi davalının tahliye anında haksız fiilde bulunarak işletmeye ait malzeme ve demirbaşlara el koyduğunu, kiralanan tesisin kullanılmaya uygun hale getirilmesi için yapılan esaslı tamir ve tadilatlar ile ilave faydalı masraflar nedeniyle davalının sebepsiz olarak zenginleştiğini belirterek kâr kaybı olarak 2.500 TL, el konulan malzeme bedeli olarak 40.500 TL, faydalı imalatlar nedeniyle 171.660 TL olmak üzere toplam 214.660 TL maddi zararın tahliye tarihi olan 02.06.2008 tarihinden itibaren ticari avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, daha önce davanın reddine ilişkin verilen hükmün davacı vekili tarafından temyizi üzerine, Yargıtay 13. Hukuk Dairesinin 17/03/2011 tarihli ilamı ile bozulmasına karar verilmiş, Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulü ile 161.785,00 TL alacağın tahsiline karar verilmiştir.1-Dosya kapsamına, toplanan delillere, mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verilmiş olmasına ve takdirde de bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin tüm davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2- Davalı vekilinin, tahliye sırasında el konulduğu iddia edilen malzemelere yönelik temyiz itirazları incelendiğinde; 02/06/2008 tarihli tutanakta, kapının kiracı tarafından açıldığı, içeride bulunan eşyaların kiracı tarafından alınmasından sonra anahtarların değiştirildiği belirtildiğine göre davacının kiralananda bulunan götürülebilecek eşyalarını aldığının kabulü gerekir. Bu nedenle davacının, tahliye sırasında el konulduğunu iddia ettiği eşyalarına yönelik alacak talebinin reddi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.3- Davalının faydalı ve zorunlu masraflara ilişkin temyiz itirazlarına gelince;Davacı kiracı kiralanana yaptığı faydalı ve zorunlu giderlerden alınıp götürülmesi mümkün olmayan ve davalı kiraya veren tarafından benimsenenlerin yapıldıkları tarihler itibariyle bedellerini vekaletsiz iş görme hükümlerine göre isteyebilir. (TBK 530, BK.nun 414.md.) Yerleşik uygulama, kiracının kiralanana yaptığı faydalı ve zorunlu masrafların yapıldığı tarih itibariyle belirlenecek değerinden yıpranma payı düşülmek suretiyle elde edilecek değeri isteme hakkı olduğu yönündedir.Mahkemece hükme dayanak yapılan bilirkişi raporlarında, davacı tarafından kiralananda yaptırıldığı ileri sürülen tadilat ve tamiratlardan hangilerinin faydalı ve zorunlu masraf niteliğinde olduğu, davacı tarafından sökülüp götürülmesi mümkün olanların hangileri olduğu hususunda bir belirleme olmadığı gibi imalat bedellerinin tahliye tarihindeki değerleri belirlenerek, yıpranma payı düşülmediğinden rapor hüküm kurmaya elverişli değildir.Bu durumda mahkemece, yeniden bilirkişi incelemesi yaptırılarak kiracı tarafından yapılan imalatların sökülüp götürülebilir olanlarının dışında kalan ve tezyinat niteliği taşımayan faydalı ve zorunlu gider ve eklentilerin imal tarihindeki değerleri tespit ettirilip, bu bedelden yıpranma payı da düşülerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi de doğru görülmemiştir.Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.SONUÇ : Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davacının ve davalının sair temyiz itirazlarının reddine, 2 ve 3 nolu nolu bentte açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 17/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.