MAHKEMESİ : Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : HırsızlıkHÜKÜM : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:Sanık ... ... ile suça sürüklenen çocuk ... ...'in, yanlarında hakkında verilen mahkumiyet kararını temyiz etmediğinden kesinleşen hükümlü ... ... olduğu halde, olay tarihinde gece sayılan zaman dilimi içinde ... .. ... İlköğretim Okulunun penceresinin demir parmaklıklarını kırarak içeri girip okula ait bilgisayarı çalmaları şeklinde gerçekleşen eylemi nedeniyle, 5252 sayılı Yasa'nın 9/3 maddesi uyarınca, sanığın lehine olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün maddeleri uygulanarak ortaya çıkan sonuç cezaların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunması ve bu bağlamda; dosya içeriğine göre sanık ... ...'nın eylemine uyan 765 sayılı TCK'nın 493/1-son, 59/2. maddeleriyle hüküm kurulması halinde, sanığın en az 6 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılması gerekeceği, aynı şekilde suça sürüklenen çocuk ... ...'in eylemine uyan 765 sayılı TCK'nın 493/1-son, 55/3, 59/2. maddeleriyle hüküm kurulması halinde, suça sürüklenen çocuğun en az 5 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılması gerekeceği, sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK'nın 142/1-a, 143/1, 116/4, 119/1-c, 152/1-a. maddeleri kapsamında kaldığı ve TCK'nın 152/1-a. maddesinde düzenlenen kamu malına zarar verme suçunun; 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e, 67/4. maddeleri uyarınca kesintili zamanaşımına uğradığı anlaşıldığından, lehe yasa değerlendirmesinin 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b, 143/1, 116/4, 119/1-c. maddeleri uyarınca yapılması gerektiği ve bu maddeler uyarınca sanığa 5237 sayılı TCK'nın 116/4, 119/1-c, 62/1. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası verilse dahi, sanığın cezasının 3 yıl 9 ay hapis cezasına ulaşacağı sonuç ceza bakımından 5237 sayılı TCK'nın lehe olduğu, aynı şekilde suça sürüklenen çocuğun eyleminin 5237 sayılı TCK'nın 142/1-a, 143/1, 116/4, 119/1-c, 152/1-a, 31/3. maddeleri kapsamında kaldığı ve TCK'nın 152/1-a. maddesinde düzenlenen kamu malına zarar verme suçunun; 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e, 66/2, 67/4. maddeleri uyarınca kesintili zamanaşımına uğradığı anlaşıldığından, lehe yasa değerlendirmesinin 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b, 143/1, 116/4, 119/1-c, 31/3. maddeleri uyarınca yapılması gerektiği ve bu maddeler uyarınca suça sürüklenen çocuk M.. K..'e TCK'nın 116/4, 119/1-c, 31/3, 62/1. maddeleri uyarınca 1 yıl 1 ay 10 gün hapis cezası verilse dahi, suça sürüklenen çocuğun cezasının 2 yıl 11 ay 25 gün hapis cezasına ulaşacağı ve sonuç ceza bakımından 5237 sayılı TCK'nın lehe olduğu dikkate alınarak yapılan incelemede;Sanık ve suça sürüklenen çocuğun lehine olan ve eylemine uyan 5237 sayılı TCK'nın 116/4, 119/1-c. (suça sürüklenen çocuk yönünden ayrıca 31/3. maddesi) maddeleri uyarınca ceza verilmemesi, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; isnat edilen suçun, sanık ve suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde usûl ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.Ancak;1-Sanık ... .... hakkında hükümle ilgili olarak, T.C. Anayasa Mahkemesi'nin, TCK'nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,2-5271 sayılı CMK'nın 326/2. maddesi uyarınca birlikte işlenmiş suç nedeniyle mahkum edilmiş olan sanık ve suça sürüklenen çocuğun sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı olarak sorumlu tutulmaları gerektiğinin düşünülmemesi,Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ... müdafii ve suça sürüklenen çocuk ... ... müdafiinin temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, T.C. Anayasa Mahkemesi'nin, TCK'nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; "TCK'nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların" hükümlerden çıkartılması ile yerine "TCK'nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" ibaresi ve yargılama giderlerinin sanıklardan müteselsilen alınmasına ilişkin bölüm hükümden çıkarılarak, yerine “sanık ve suça sürüklenen çocuğun sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı sorumlu tutulmalarına” cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.