Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık D.. Ç..’in, maktül O.. F..’yi öldürme eyleminin sübutu kabul, cezayı azaltıcı takdiri indirim sebebinin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedeni dışında isabetsizlik görülmediğinden, sanık müdafıinin eksik incelemeye, sübuta, haksız tahrik hükmünün uygulanması gerektiğine, müdahil vekilinin sanığın kasten öldürme suçundan cezalandırılması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine;Ancak;Sanığın 5237 sayılı TCK’nun 86/2 maddesi kapsamında kalan basit bir tıbbi müdahale ile giderilebilecek kasten yaralama eylemi sonucu, maktülün beyin kanaması nedeniyle öldüğü, beyin kanamasının Adli Tıp Kurumu 1.İhtisas Kurulu’nun 13.02.2013 tarih ve 614 sayılı raporuna göre, olayın efor ve stresiyle maktülün kendinde mevcut anormal damarsal bir patolojiden kaynaklanan kanama sonucu meydana gelmiş olduğunun kabulü gerektiği, olay ile ölüm arasında illiyet bağının bulunduğu, dosya içeriğine göre sanığın maktülün hastalığını bilmesinin mümkün olmadığı olayda; sanığın eylemi nedeniyle 5237 sayılı TCK’nun 22 ve 86/2. maddeleri delaletiyle aynı kanunun 85. maddesi uyarınca taksirle ölüme neden olma suçundan cezalandırılmasına karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde kastı aşan yaralama sonucu ölüme neden olma suçundan hüküm kurulması,Yasaya aykırı ve sanık müdafii ile müdahil vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmekle, sanık hakkında kurulan hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 08/12/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.