Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık Adem’in kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafıinin tahrikin varlığına yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,Hükümden sonra sanık müdafii tarafından temyiz dilekçesine eklenen belgelerden, sanık Adem’in B. Prof. Dr. M.O.R.S. ve H. Hastanesinde 28.06.2011 tarihinde yatırılarak tedavisine başlandığı, aynı tarihte atipik psikoz tanısıyla reçete yazıldığı anlaşılmakla, ilgili kurumlardan tedavi evrakları getirtilerek, dava dosyası ile birlikte İstanbul Adli Tıp Kurumuna şevkinin yapılması, suçu işlediği sırada, 5237 sayılı TCK.nun 32/1-2. maddesi kapsamında, işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama veya bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğini önemli derecede azaltacak şekilde bir akıl hastalığının bulunup bulunmadığı konusunda Gözlem İhtisas Dairesinde müşahadeye tabi tutulduktan sonra düzenlenecek raporla birlikte 4.İhtisas Kuruluna gönderilerek rapor aldırılması, alınan raporlar arasında çelişki bulunması halinde ise Adli Tıp Genel Kurulunda muayene de edilmek suretiyle rapor temin edilmesi, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme sonucu hüküm kurulması,Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak BOZULMASINA, 19/11/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.