Davalı vekili, müvekkili şirket tarafından davalı şirkete 48.488 TL. lik mal satıldığını, alacağın tahsili için yapılan icra takibinde davalının 43.822.71 TL.ödeme yaptıktan sonra 4.665.71 TL. si alacağına itiraz ettiğini iddia ederek itirazın iptalini talep ve dava etmiştir.Davalı vekili savunmasında satın alınan mal bedelinin ödendiğini, ödenmeyen kısmın hizmet bedeli olup, faturanın düzenlendiğini beyan ederek davanın reddini istemiştir.Mahkemece, davalının ticari defterlerinin usulüne uygun olduğu ve hizmet faturasının kendi defterlerinde kayıtlı bulunduğu ve borcunun olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Fatura tek başına alacağın kanıtı değildir. Faturanın dayanağı temel ilişkisinin ispatı gerekir. Ayrıca tek yanlı olarak düzenlenen faturanın faturayı düzenleyen davalının kendi ticari defterlerine kayıt edilmiş olması da alacağının varlığını ispatlamaz.Somut olayda davalı, davacıdan satın aldığı ve bedelini ödemediği 4.664 TL. için davacıya hizmet verdiğini ve bu nedenle fatura düzenlediğini bildirmişse de bu faturanın davacı şirkete veya yetkilisine tebliğ olunduğu ispatlanamamıştır.Bu durumda mahkemece, ispat külfetinin davalı yanda olduğu ve hizmet bedeli talep etmesine ilişkin akdi ilişkiyi kanıtlaması yönünde davalıdan delilleri sorularak uygun sonuç çerçevesinde bir karar verilmek gerekirken, tek yanlı olarak düzenlenen hizmet faturasının kendi defterlerinde kayıtlı olduğu gerekçesiyle yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.SONUÇYukarıda açıklanan nedenle hükmün davacı yararınaBOZULMASINA,peşin harcın istek halinde iadesine, 26.04.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.