1- Suça sürüklenen çocuk E.. A..’nun "mağdur Burhan’ı kasten yaralama" suçundan verilen adli para cezası, miktarı itibariyle 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. maddesine göre kesin nitelikte olup, temyiz kabiliyeti bulunmadığından, müdafiinin bu suça yönelik temyiz isteminin CMUK’nın 317. maddesi uyarınca reddine karar verilmiş; temyiz edenlerin sıfatı ve dilekçesinin içeriğine göre temyiz incelemesi, suça sürüklenen çocuklar E.. A.. ve Y. A.’nun "mağdur E. C.’ı öldürmeye teşebbüsünden" kurulan hüküm yönünden yapılmıştır.2- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, suça sürüklenen çocuklar E.. A.. ve Y. A.’nun "mağdur E. C.’ı öldürmeye teşebbüsünün" sübutu kabul, kusurluluğu etkileyen nedenlerden haksız tahrik ve yaş küçüklüğünün nitelik ve derecesi ile cezayı azaltıcı takdiri indirim nedenleri takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bozma nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, suça sürüklenen çocuk müdafiilerinin eksik soruşturmaya, meşru savunmaya, suç niteliğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,Ancak;Mağdurun TCK’nın 6/1-b maddesi kapsamında "çocuk" olduğu anlaşıldığı halde, suça sürüklenen çocukların "çocuğu öldürmeye teşebbüs" suçundan ayrı ayrı TCK’nın 82/1-e, 35 maddeleri uyarınca cezalandırılması yerine, suçun niteliğinde yanılgıya düşülerek, yazılı biçimde "öldürmeye teşebbüs" suçundan aynı Kanunun ayrı ayrı 81, 35. maddeleri uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi,Bozmayı gerektirmiş olup, hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 04/11/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.