Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 4793 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 13589 - Esas Yıl 2015
MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesiHÜKÜM : MahkumiyetYerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, cezaların türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:A-Sanık ... hakkında kurulan hükmün temyiz incelemesinde;Dosya kapsamına göre diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir. Ancak;1-Suçta kullanılan aracın 5271 sayılı CMK'nın 127/3. maddesinde gösterilen usule uygun şekilde elkoyma işlemi yapılmadığı gözetilmeden araç hakkında müsadere karar verilmesi;Kabule göre de;2-5237 sayılı TCK'nın 54/3. maddesine göre suçta kullanılan eşyanın müsadere edilmesinin işlenen suça nazaran daha ağır sonuçlar doğuracağı ve bu nedenle hakkaniyete aykırı olacağı anlaşıldığında, müsaderesine hükmedilmeyebileceği düzenlemesi gereği suçun işlenmesinde kullanılan aracın değeri tespit edilerek suça konu malzemelerin değeri ile birlikte değerlendirilmek sureti ile müsadere koşullarının oluşup oluşmadığı tartışılmadan aracın müsaderesine karar verilmesi,3-Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye aykırı olarak 5271 sayılı CMK'nın 101/3 ve 150/1. maddeleri uyarınca soruşturma aşamasında sanığın savunmasını yapmak üzere görevlendirilen zorunlu müdafiiye ödenen müdafiilik ücretinin yargılama gideri olarak sanığa yükletilmesine karar verilmesi,B-Sanık ... hakkında kurulan hükmün temyiz incelemesinde;Sanıkların suça konu inşaat malzemelerini çaldığı ve sanık ...'ın malzemeleri sanayide bir hurdacıya sattığını söyleyerek yer gösterme yaptığı olayda; suça konu malzemelerin sanığın iş yerinde bulunamadığı, sanık ...'ın malzemeleri sattığı şahsı hatırlayamadığını söyleyerek sanık ...'nu teşhis edemediği ve sanığın da tüm aşamalarda suçu kabul etmediği anlaşıldığından, yer gösterme işlemi ile sanık ...'ın beyanı arasındaki çelişki giderilip suça konu eşyaların bahsi geçen sanığa ait işyerine satılıp satılmadığı tam olarak tespit edilmeden eksik inceleme ve yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,Kabule göre de;Anayasa Mahkemesi'nin karar tarihinden sonra 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ...'nun temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 30/ 03/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.