Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 46352 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 28960 - Esas Yıl 2013





Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulu'nun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;5237 sayılı TCK'nın 149.maddesinin 1.fıkrası (b) bendindeki suçun oluşabilmesi için “kişinin kendisini tanınmayacak bir hale koyması”, maske v.b. gibi bir şey kullanarak tanınmasını engellemesi gerekmekte olduğu, sanığın, katılan Hüseyin'in telefonuna mesaj göndererek, “çocuğun benim elimde, 50.000-YTL istiyorum” diye korkutarak para istemesi şeklindeki olayda, sanığın eyleminin TCK’nın 148/1, 35.maddelerine uygun yağmaya teşebbüs suçunu oluşturduğu gözetilmeyerek, koşulları oluşmadığı halde yazılı şekilde TCK’nın 149/1-b maddesi ile uygulama yapılması,Bozmayı gerektirmiş, sanık Ç.. D.. savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 23.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.