Dava, davacının perfonmansı sebebiyle işten çıkarılmasına rağmen ödenmeyen kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai ve hafta tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsili istemine ilişkindir.Davalı davacının kendi isteği ile işyerinden ayrıldığını, kıdem ve ihbar tazminat isteklerinin yerinde olmadığını ve zamanaşımı süresi dolduğundan davanın reddine karar verilmesi gerektiği savunmuştur.Mahkemece davacının 12.03.2004 tarihinde geçirdiği iş kazası sonucunda meydana gelen performans düşüklüğünün devam etmesi sebebiyle davacıdan işten ayrılmak istediğine dair belge alınarak 04.09.2006 tarihinde ihbar süresi tanınmadan iş sözleşmesinin feshedildiği kanaati ile davanın kabulüne karar verilmiştir.Karar davalı tarafından süresinde temyiz edilmiştir.1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni ge-rektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Dosya içeriğinden davacının 01.07.1999-04.09.2006 tarihleri arasında kesintili olarak davalı işyerinde kaynakçı olarak çalıştığı, 04.06.2009 tarihli el yazılı dilekçesi ile şirketten ayrılmak istediğini ve hesabının kesilmesini rica ettiğini bildirdiği anlaşılmaktadır.Dava konusu olayda işten ayrılma dilekçesi metninde bir somut gerekçenin yer almaması ve taraf şahitlerinin istifa konusunda görgüye dayalı bir beyanlarının bulunmamasına göre davacının isticvap edilerek el yazılı dilekçenin işverene veriliş gerekçe ve içeriği sorularak, alınacak cevabın dosya kapsamı ile birlikte yeniden değerlendirilerek kıdem ve ihbar tazminat istemleri hakkında bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile karar verilmesi bozma sebebidir.SONUÇTemyiz olunan mahkeme kararının yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 07.03.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.