Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 45349 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 27112 - Esas Yıl 2013





Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:Sanıkların yağma suçunu işlemek için kullandığı taşın, 5237 sayılı TCK'nın 6/1-f maddesinin 4. bendi uyarınca, saldırı ve savunma amacıyla yapılmış olmasa bile yapısı itibariyle fiilen saldırı ve savunmada kullanılmaya elverişli olması özelliğiyle silah olarak kabulü gerektiğinden, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 149/1. maddesinin (a) bendinden uygulanma yapılması gerektiğinin düşünülmemesi ve mağdurdan yağmalanan cep telefonunun sanıkların yakalandığı yerde kolluk görevlileri tarafından rızai iade olmadan bulunarak ele geçirildiği anlaşıldığından, somut olayda sanıkların etkin pişmanlık iradesi ile hareket etmediğinin kabulü gerekirken, “etkin pişmanlık” müessesesine yanlış anlam verilerek cezalarından uygulama yeri olmayan 5237 sayılı TCK'nın 168/3. maddesi ile indirim yapılması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, sanıklar F.. A.. ve A.. D.. savunmanlarının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve yasaya uygun bulunan hükmün, tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 25.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.