Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 4314 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 1327 - Esas Yıl 2013





Tebliğname No: 1 - 2012/183999MAHKEMESİ : Ankara Batı 1. Ağır Ceza MahkemesiTARİHİ VE NO: 08/05/2012, 2011/198 (E) ve 2012/219 (K)SUÇ : Kasten yaralamaTÜRK MİLLETİ ADINA Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık İ.mağdur Y.eyleminin sübutu kabul, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,Ancak;1) Sanık İ. kız arkadaşı A.. mağdur Y.’in telefon ile araması üzerine, sanığın mağduru cep telefonundan arayarak konuşmak istediğini söylediği, olay günü buluştukları, konuşmanın tartışmaya dönüştüğü, sanığın üzerinde bulunan kurusıkı tabancayı çıkartarak bir adım mesafeden oturmakta olan mağdurun başına doğru ateş ettiği, başını saklamaya çalışan Y.. gözünden yaralandığı, mağdurun ayağa kalkmak istemesi üzerine bu kez de sanığın yanında getirdiği ekmek bıçağı ile mağduru, sırtta subkostal bölgede olacak şekilde yaraladığı, batına ve toraksa nafiz sol böbrek üst holünü tam kat ampute eden, sol sürrenal bezi kesisine, diafragma delinmesine, sol hemitoraksta pnomotoraksa neden olan yaralanması nedeniyle mağdurun hayati tehlike geçirdiği, sol gözdeki yabancı cisimlerin ameliyatla çıkartıldığı anlaşılmakla, kullanılan vasıtanın elverişliliği, darbenin şiddeti, hedef alınan bölgenin ve yaranın niteliği ile meydana gelen zararın ağırlığı birlikte nazara alındığında, sanığın eyleme bağlı ortaya çıkan kastının öldürmeye yönelik olduğu, bu nedenle sanığın eyleme bağlı ortaya çıkan kastının öldürmeye yönelik olduğu, bu nedenle kasten öldürme suçuna teşebbüsten cezalandırılması gerektiği düşünülmeden, suç niteliğinin tayininde hataya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması,2) Sanığa verilen hapis cezasının kanuni sonucu olarak, 5237 sayılı TCK’nın 53/1-a,b,c,d,e maddesinde sayılan hak yoksunluklarının 53. maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar ve sanık hakkında kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından getirilen kısıtlamanın, 53. maddenin 3. fıkrası uyarınca şartla salıverilme tarihine kadar geçerli olduğuna hükmedilmesi yerine, TCK’nın 53/1-a-b-d-e bendindeki hakları kullanmaktan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, TCK'nın 53/1-c maddesindeki hakları kullanmaktan ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi,3) Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 90. maddesi delaleti ile Ülkemizin de taraf olduğu Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi uyarınca, ayrıca Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin, Sözleşmenin anılan maddesinde yer alan ücretsiz müdafii yardımından yararlanma koşullarından "adaletin selametinin gerektirmesi” kıstası ile ilgili yerleşmiş içtihatları da dikkate alınarak; sanığın, CMK’nın 150/2 maddesi uyarınca kendisine atanan müdafii yardımından ücretsiz olarak faydalanma hakkı bulunduğu halde, müdafii ücretinin yargılama giderleri arasında gösterilmesi,Bozmayı gerektirmekle, sanık müdafiinin temyiz itirazlarının bu itibarla kabulüyle, CMUK’nın 326/son. maddesi gözetilmek kaydıyla sanık İbrahim hakkındaki hükmün tebliğnamedeki düşünce hilafına (BOZULMASINA), 01/10/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.