Z.. E.. ile D.. E.. ve müşterekleri aralarındaki tapu iptali ve tescil davasının kısmen kabulüne dair Yeşilhisar Asliye Hukuk Mahkemesi'nden verilen 11.07.2012 gün ve 43/103 sayılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:K A R A RDavacı vekili, dava dilekçesinde; K... K...////..... parsel sayılı taşınmazın 25 yılı aşkın bir zamandan beri vekil edeninin tasarrufunda olduğunu, taşınmazın elma ağaçları dikildiğini, elmaların yaşlarının 15-20 olduğunu, diğer mirasçıların başka taşınmazlardan pay aldıklarını, mevcut tapunun değerini kaybettiğini, TMK'nun 713. maddesindeki koşulların gerçekleştiğini açıklayarak 2612 sayılı taşınmazın tapu kaydının iptali ile davacı adına tapuya tesciline karar verilmesini talep etmiştir.Dahili davalılardan B.. E.., davalı S.. G.. (Uğur), Y.. E.., A.. E.. sunmuş oldukları dilekçe ile davayı kabul etmişler, D.. E.., C.. E.., M... K...l E..., H.. E.., H.. E.. ise duruşma sırasında davayı kabul etmişlerdir.Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 2612 parsel sayılı taşınmazın H.. E.. adına kayıtlı 1/6 oranındaki payın, F.. E.. adına kayıtlı 1/6 oranındaki payın, A.. E.... adına kayıtlı 1/6 oranındaki payın tapu kaydının iptaline, davacı adına tapuya tesciline karar verilmesi üzerine; hüküm, reddedilen kısım yönünden, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Dava, miras taksim sözleşmesi ve tapu kaydının hukuki değerini yitirmesi sebebine dayalı tapu iptali ve tescil davasıdır.Uyuşmazlık konusu taşınmaz 22.05.1969 tarihinde yapılan kadastro çalışmaları sırasında 1/6'şar hisseli olarak Hasan kızı F.. E.., D.. A.. çocukları Hurşit, Halil, M.. ve M.. K.. E.., Hacı Hüseyin oğlu A.. E.. adına tespit edilmiş, tespitin 13.11.1969 tarihinde kesinleşmesi üzerine tapu kaydı oluşmuştur. Davacı ile davalılardan H.. E.., D.. E.., Y.. E.., M.. E.., Seval Uğur ve D.. E.. ile A.. E.. ve H.. E.. mirasçısıdır. Bunlardan Seval, Yaşar; Durmuş, Adem ve H.. E.. davacının davasını kabul etmişlerdir. Hurşit mirasçıları olan bu davalıların kabul beyanı TMK'nun 677. maddesi anlamından miras payının devri niteliğinde olup, bu davalılar yönünden davanın kabulünde karar verilmesi gerekirken davanın reddine karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırıdır. Mirasçılar arasında yapılacak miras payının devri işlemlerinde oybirliği aranmaz.Kabule göre de; davacı vekilince, dava dilekçesinde "...mevcut tapunun değerini kaybettiği, TMK'nun 713. maddesindeki koşulların gerçekleştiği..." ileri sürülmüştür. TMK'nun 713/1. maddesinde "...maliki tapu kütüğünden anlaşılamayan veya 20 yıl önce ölmüş ya da hakkında gaiplik kararı verilmiş..." olmak üzere üç ayrı sebep düzenlenmiştir. Ancak, dava dilekçesinde ve aşamalarda davacı vekili tarafından bu sebeplerden hangisine dayanıldığı açıklanmamış, Mahkemece de HMK'nun 31. maddesinde düzenlenen "Hakimin davayı aydınlatma ödevi" ilkesi doğrultusunda davacı tarafa bu sebeplerden hangisine dayandığı açıklatılmak suretiyle hangi sebebe dayanıldığı, somutlaştırılmamasına rağmen davacı tarafın 20 yıl önce ölmüş sebebine dayandığı benimsenerek kayıt malikleri olan davalılar F.. E... ve A.. E..'a ait payların TMK'nun 713/2. maddesi gereğince iptaline karar verilmesi doğru değilse de temyiz edenin sıfatına göre bu husus bozma nedeni yapılmamış, eleştirilmekle yetinilmesi uygun görülmüştür.Davacı vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulüyle hükmün 6100 sayılı HMK'nun Geçici 3. maddesinin yollamasıyla 1086 sayılı HUMK'nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraflarca HUMK'nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve HUMK'nun 440/I maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve 229,65 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, 14.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.