Davacı davalı işyerinde figüran unvanı ile görevlendirildiği yazılı ise de, Meslek Lisesi Elektrik Elektronik Bölümü mezunu olarak dekorcu, ışıkçı ve ses düzenleyicisi olarak 01.11.2000-31.12.20104 ve 01.09.200521.01.2006 tarihleri arasında istihdam edildiğini, her iki sözleşmesinin de işverence haksız olarak feshedildiğini belirterek 2.000.00 TL. kıdem tazminatı, 500 TL. ihbar tazminatı, 500 TL.yıllık izin ücreti, 500 TL.ulu-sal bayram ve genel tatil ücreti, 500 TL.hafta tatili ücreti ve 2000 TL. fazla çalışma ücreti alacağının davalıdan tahsilini istemiştir.Davalı, idari yargının görevli olduğunu belirterek davanın reddini istemiştir.Mahkemece davacının 657 Sayılı Yasa'nın 4/B maddesi kapsamında sözleşmeli personel olarak çalışması nedeniyle davaya bakmaya adli yargı yeri değil idari yargı yeri görevli olduğundan yargı yolu caiz olmadığından davanın reddine karar verilmiştir.Kararı davacı temyiz etmiştir.5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu'nun 1. maddesi uyarınca, İş Kanu-nu'na göre işçi sayılan kimselerle işveren veya işveren vekilleri arasında, iş akdinden veya iş kanununa dayanan her türlü hak iddialarından doğan hukuk uyuşmazlıklarının çözüm yeri iş mahkemeleridir.Somut olayda davacı ile davalı idare arasında davacının figüranlık yapmasına ilişkin sözleşmeler imzalanmışsa da davacı tanık beyanlarından da anlaşılacağı üzere sahne makinisti ve ışık ve ses görevlisi olarak çalıştırılmıştır.Mahkemece davacının 657 Sayılı Yasa'nın 4/B maddesi kapsamında kaldığı kabul edilmiş ise de, 657 Sayılı Yasa'nın 4-B maddesinde sözleşmeli personelin hangi hallerde çalıştırılacağı açık olarak belirtilmiştir. Buna göre sözleşmeli personel, kamu hizmet ve görevlerinin yürütülebilmesi amacıyla, geçici süreler için esasen kamu görevlisi sıfatını taşımayan özel bilgi ve ihtisası olan kişilerin zaruri ve istisnai hallere mahsus olmak üzere çalıştırılır.Davacı sahne makinisti ve ışık ve ses görevlisi olarak çalıştığından, bu anlamda yasanın aradığı zorunluluk, istisnailik ve özel mesleki bilgi koşulları gerçekleşmemiş olup, davacı sözleşmeli personel tanımına uygun düşecek bir iş de yapmamıştır.Dava konusu hukuki ilişkide, hizmet akdinin denetim, gözetim, zaman, bağımlılık ve ücret unsurlarının bulunduğu, davacının çalışmalarının 506 sayılı Yasa kapsamında gerçekleştiği, taraflar arasında hizmet ilişkisinin mevcut olduğu, davacı 1475 Sayılı Yasa'nın 2.ve 4857 Sayılı Yasa'nın 1.maddesine göre işçi olup İş Kanunu kapsamında yer aldığı, uyuşmazlığın adli yargı yerinde çözülmesi gerektiği anlaşılmaktadır.Buna göre işin esasına girilerek bir hüküm kurulması gerekirken, yazılı şekilde yargı yolu yönünden davanın reddine karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 25.03.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.