Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 4046 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 4218 - Esas Yıl 2016
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTaraflar arasında görülen tapu kaydında düzeltim davası sonunda, yerel mahkemece verilen ek karar davalı vekili tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi ...'un raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;-KARAR-Dava, tapu kaydına yanlış yazılan kimlik bilgilerinin düzeltilmesi isteğine ilişkin olup, davacı, 235 ada, 52- 58- 121 parsellerde kayıtlı taşınmazlar ile 261 ada 11 parselde kayıtlı taşınmazın miras bırakan ...'e ait olduğunun tespitine karar verilmesini talep etmiş, mahkemece taşınmazların maliki ile davacının aynı kişi olduğunun tespitine ilişkin verilen karar Dairece onanmıştır.Bu kez davacı, mahkemeye verdiği dilekçe ile, söz konusu karar ile hüküm tesis edilmeyen 121 parsel sayılı taşınmazla ilgili olarak da aynı hükmün tesisini talep etmiş, dosya üzerinden dava konusu 235 ada 121 parsel numaralı taşınmaz maliki ... kızı ... ile davacının miras bırakanı annesi ... kızı 1931 doğumlu ...'in aynı kişi olduğunun tespitine ve vazgeçilen 261 ada 11 nolu parsel yönünden davanın reddine ilişkin ek karar verilmiş, bu ek karar davalı kurum tarafından temyiz edilmiştir.Mahkemece hüküm verilmekle davadan el çekildiğinden aynı dava dosyasıyla ilgili tavzih veya maddi hatanın düzeltilmesi dışında yeni bir karar verilemez. Bu husus dikkate alınmadan asıl kararda hüküm kurulmayan parseller yönünden ek karar ile hüküm kurulması doğru değildir.Hâl böyle olunca, davacı vekilinin dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı biçimde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazı açıklanan nedenden ötürü yerindedir. Kabulü ile, ek kararın (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK'un 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 04.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.