Sanık M.. K.. hakkında maktule eşi Nursel’i kasten öldürme suçundan yapılan yargılama sonunda; mahkumiyetine dair Antalya 2.Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 02.04.2010 gün ve 344/130 sayılı hükmün sanık müdafii ile müdahiller vekilinin temyizi üzerine, Dairemizin 22.05.2012 gün ve 2011/2277 esas, 2012/4158 karar sayılı ilamı ile hükmün düzeltilerek onanmasına karar verildiği, Dairemizin düzeltilerek onama yönündeki kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca sanığın cezasından TCK’nun 29. maddesi gereğince tahrik nedeniyle daha fazla indirim yapılması gerektiğinden bahisle itirazda bulunulduğu; 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı “Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında” Yasanın 99.maddesiyle, 5271 sayılı Yasanın 308.maddesinde yapılan değişiklik ve 101. maddesiyle, 5320 sayılı Yasaya eklenen Geçici 5.madde uyarınca itiraz hakkında karar verilmek üzere dosya Dairemize gönderilmekle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 308.maddesinin, 6352 sayılı Yasanın 99.maddesi ile eklenen 3.fıkrası uyarınca yapılan incelemede;Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itiraz gerekçeleri yerinde görülmekle İTİRAZIN KABULÜNE, Dairemizce verilen 22.05.2012 gün ve 2011/2277 esas,2012/4158 karar sayılı düzelterek onama kararının KALDIRILMASINA karar verildikten sonra gereği düşünüldü:Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık M.. K..’ın maktüle eşi Nursel'i kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı takdiri indirim sebebinin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedeni dışında isabetsizlik görülmediğinden, sanık ve müdafiinin eksik incelemeye, TCK’nun 27. Maddesinin uygulanması gerektiğine yönelen müdahiller vekilinin tahrikin bulunmadığına ilişen temyiz itirazlarının reddine;Ancak;Dosya içeriğinden her ne kadar maktule Nursel ve sanık M.. K.. formalite evlilik yapmışlar ise de zaman zaman bir araya geldiklerinde maktülenin sürekli sanığa yönelik aşağılayıcı hareketlerde bulunduğu, karşılıklı darp, hakaret ve tehdit nedeniyle davalarının olduğu anlaşılmakla, maktülenin yanına gelen sanığa olay günü de hakaretlerine devam ederek, sanığın elbiselerine zarar vermesi ve bıçak alarak sanığın üzerine yürümesi eylemleri karşısında, 12 ile 18 yıl arasında ceza öngören 5237 sayılı TCK.nun 29. maddesinin uygulanması sırasında maktüleden sanığa yönelik haksız hareketlerin ulaştığı boyut dikkate alınarak, alt ve üst sınırlar arasında asgari orana yakın yerine asgari oranda indirim yapılarak eksik ceza tayini, Bozmayı gerektirmiş olup, sanık ve müdafii ile müdahiller vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmekle, hükmün BOZULMASINA, 01/07/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.