1.Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2- Davacı iş sözleşmesinin işverence sonlandırılması sebebiyle fazla mesai, prim alacağı ve işe iadeden doğan alacaklarının davalıdan tahsili isteminde bulunmuştur.Davalı davacıya tüm haklarının eksiksiz ödendiğini işyerinde yönetici konumunda olduğundan fazla mesai ücreti ve prim isteminde bulunamayacağını ileri sürerek davanın reddini istemiştir.Mahkemece davacı işe iadeden doğan alacaklardan vazgeçtiğinden bu istemlerin reddine, prim ve fazla mesai alacaklarının koşulları bulunmadığından reddine karar verilmiştirHüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.Dosya içeriğinden ve mahkeme gerekçesinden davacının ilk olarak davalı işyerinde 27.02.2006 tarihinde pazarlama elemanı olarak işe başladığı bir süre çalıştıktan sonra bölge müdür olduğu anlaşılmaktadır. Mahkemece davacının üst düzey yönetici olarak görev yaptığı dönem için verilen ret kararı doğru ise de pazarlama elemanı olarak çalıştığı dönem için fazla mesai alacağının belirlenmemesi isabetsiz olmuştur. Öncelikle davacının bölge müdürü olarak görevlendirildiği tarih belirlendikten sonra işe girdiği tarihten bölge müdürü olduğu tarihler arasındakipazarlamacılıkyaptığı dönem için fazla mesai alacağının hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi bozma nedenidir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 08.03.2012gününde oybirliğiyle karar verildi.