Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 3172 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 1210 - Esas Yıl 2016
T .C.D A N I Ş T A YONBEŞİNCİ DAİREEsas No : 2016/1210Karar No : 2016/3172Temyiz Eden ve Karşı Taraf(Davalı) : Vekili : Trabzon İl Sağlık Müdürlüğü/TRABZON Temyiz Eden (Müdahil) : (Davalı Yanında)Vekili : Valilik Karşısı Birinci İş Hanı No:85 K:4/39 TRABZONTemyiz Eden ve Karşı Taraf(Davacı): Vekili : Hızırbey Mah. K.Maraş Cad. No:180 Kat:1 TRABZON İstemin Özeti : Trabzon İdare Mahkemesinin 22/12/2015 tarih ve E:2015/1652; K:2015/1743 sayılı kararının hukuka uygun olmadığı ileri sürülerek temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.Savunmanın Danıştay Tetkik Hakimi : Murat ŞaşıDüşüncesi : Davacının temyiz isteminin kabulüyle hüküm fıkrası 2577 sayılı Kanun'un 24. maddesine uygun olmayan İdare Mahkemesi kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.TÜRK MİLLETİ ADINAKarar veren Danıştay Onbeşinci Dairesince, dosyanın tekemmül ettiği görüldüğünden yürütmenin durdurulması talebi görüşülmeden, tetkik hakiminin açıklamaları dinlenip, dosyadaki belgeler incelenerek gereği görüşüldü:Dava; 04/01/2008 tarihinde Trabzon Numune ve Araştırma Hastanesinde gerçekleşen guatır ameliyatı sonucu davacının ses tellerinin kesilmesi ve felç olmasında idarenin hizmet kusuru bulunduğundan bahisle 30.000,00 TL maddi, 40.000,00 TL manevi olmak üzere toplam 70.000,00 TL tazminatın davalı idareden olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte tazminine karar verilmesi istemiyle açılmıştır.Trabzon İdare Mahkemesince, davalı idarece sunulan sağlık hizmetininin işleyişinde hizmet kusuru bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 30.000,00 TL maddi ve 30.000,00 TL manevi tazminatın idareye başvuruda bulunulan 18/02/2009 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalı idarece davacıya ödenmesine karar verilmiştir. Trabzon İdare Mahkemesince verilen 28.12.2012 tarih ve E:2009/595, K:2012/1509 sayılı karar, Dairemizin 09.04.2014 tarih ve E:2013/5560, K:2014/2559 sayılı kararıyla onanmış olup, davacı tarafından verilen 21.02.2014 tarihli miktar artırım dilekçesinde; 2577 sayılı Kanun'un 6459 sayılı Kanun ile değişik 16/4 maddesi uyarınca maddi tazminat miktarının 79.898,00 TL artırılmasına karar verilmesi istenildiğinden bu hususta yeniden bir karar verilmek üzere dosya Mahkemesine gönderilmiştir. Trabzon İdare Mahkemesince, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun Geçici 7. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bilirkişi raporunda belirtilen efor kaybı miktarının kalan kısmını teşkil eden ve ıslah edilen ¨79.898,00 tazminatın kabulü gerekmektedir denilerek hüküm fıkrasına geçilmiş, fakat hüküm fıkrasında vekalet ücreti ve yargılama giderlerine ilişkin hüküm kurulmasına rağmen, ödenecek tazminat miktarı ve bu tazminata yasal faiz işletilip işletilmeyeceğine, faiz işletilecekse bunun hangi tarihten itibaren başlatılacağına ilişkin bir hüküm kurulmamıştır. Davalı idare ve müdahil tarafından Mahkeme kararının hukuka aykırı olduğu, vekalet ücretine ilişkin hesaplamanın yanlış yapıldığı, davacı tarafından ise kararın hüküm fıkrasında tazminat ve yasal faize ilişkin hüküm kurulmadığı gerekçesiyle kararın temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.Davalı idarenin temyiz istemi açısından, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun Geçici 7. maddesinin 1.fıkrası uyarınca miktar artırımı dilekçesinin kanun yolu aşamasında da verilebileceği açık olup, davalı idarenin mahkemece nihai karar verilinceye kadar miktar artırımı dilekçesinin verilebileceği yönündeki itirazı yerinde görülmemiştir. Yine aynı şekilde vekalet ücretinin hesabının da 2016 yılı Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine uygun hesaplandığı görülmüş olup, davalı idarenin temyiz isteminin yerinde olmadığı anlaşılmıştır. 2577 sayılı Kanun'un 24. maddesine göre mahkeme kararlarında; kararın dayandığı hukuki sebepler ile gerekçesi ve hüküm: tazminat davalarında hükmedilen tazminatın miktarının belirtilmesi zorunlu olup, temyizen incelenen Mahkeme kararının hüküm fıkrasında, kabul edilen tazminat miktarı ve bu tazminata faiz işletilip işletilmeyeceği hususuna yer verilmediği görülmektedir. Açıklanan nedenlerle, davalı idarenin temyiz isteminin reddine, davacının temyiz isteminin kabulüne, Trabzon İdare Mahkemesinin 22/12/2015 tarih ve E:2015/1652; K:2015/1743 sayılı kararının, BOZULMASINA, yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın adı geçen mahkemeye gönderilmesine, 2577 sayılı Kanunun 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 04/05/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.