Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 3170 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 1793 - Esas Yıl 2014





Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık K.. K..’ın maktül Selçuk’u kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdiri cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin bir sebebe dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,Ancak,Olaydan bir gün önce sanık ile maktül arasında çıkan tartışma ve kavga sonrası maktülün bıçakla sanık Kamil’i bacağından tek darbe ile kasa nafiz olacak ve hayati tehlike meydana getirmeyecek şekilde yaraladığı, maktül ve tanığın şikayeti üzerine hazırlık tahkikatı başladığı, tanıkların aracılığı ile tarafların barıştırılmaya çalışıldığı, olay günü barışmaları nedeniyle şikayetlerini geri almak üzere karakola doğru yürüdükleri sırada, sanığın yanında bulunan maktüle birden fazla bıçak darbesi vurmak suretiyle yaraladığı ve “dün o beni vurdu, bende bugün onu vurdum“ diyerek polise teslim olduğu, hastaneye kaldırılan maktülün öldüğü olayda;Bir gün önce maktülün sanığı hafif şekilde bıçakla yaralamasının haksız tahriki oluşturduğu, taraflar arasında barış sağlanmış gibi görünmekle birlikte olay günü sanığın başka bir tartışma yaşanmadan doğrudan mağduru bıçaklamış olmasının ve söylediği sözlerin bu olayın önceki olayın etkisiyle olduğunu açıkça gösterdiği anlaşılmakla, sanık hakkında haksız tahrik nedeniyle asgari oranda indirim yapılması yerine yazılı şekilde uygulama yapılması,Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, resen de temyize tabi hükmün tebliğnamedeki düşünce hilafına (BOZULMASINA), 20.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.