Taraflar arasındaki imar uygulaması sırasında bedele dönüştürülen davacı payına takdir edilen karşılığın arttırılması davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kısmen kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi, davalı idare vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:- K A R A R –Mahkemece uyulan bozma kararı uyarınca inceleme ve işlem yapılarak karar verilmiş; hüküm, davalı idare vekilince temyiz edilmiştir.Bilirkişi incelemesi yaptırılmıştır. Yapılan inceleme ve alınan rapor hüküm kurmaya elverişli değildir. Şöyle ki;2981 sayılı Yasanın 17 son maddesinde ''bedel takdirleri ve bu bedele itiraz şekileri 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunun hükümlerine göre yapılır "hükmü yer almaktadır.Dava konusu taşınmaz arsa niteliğindedir. 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 11/1-g maddesine göre arsa niteliğindeki taşınmazlara değerlendirme gününden önceki özel amacı olmayan satışlara göre değer biçilmesi gerekir.Bilirkişi raporlarında bu usule uygulmadan piyasa rayicinden söz edilerek soyut ifadelerle değer biçildiğinden, bu rapora göre hüküm kurulması mümkün değlidir.Bu durumda; taraflara dava konusu taşnımaza yakın bölgelerden ve yakın zaman içinde satışı yapılan benzer yüzölüçümlü satışları bildirmeleri için imkan tanınması, lüzumu halinde resen emsal celbi yoluna gidilmesi ve bu emsallere göre değer biçilmesi için yeniden oluşturularacak bilirkişi kuruluyla keşif yapılarak sonucuna göre hüküm kurulması gerektiğinin düşünülmemesi,Doğru görülmemiştir.Davalı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 23.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.