Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 3037 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 953 - Esas Yıl 2016





MAHKEMESİ :Ağır Ceza MahkemesiSUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı, nitelikli cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (sanık ...), çocuğun nitelikli cinsel istismarı (sanık ...)HÜKÜM : Sanık ...'in eylemlerinin çocuğun basit cinsel istismarı, reşit olmayanla cinsel ilişki, nitelikli cinsel saldırı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarını oluşturduğunun kabulü ile çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkûmiyetine, reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan görülen kamu davasının şikayet yokluğu nedeniyle düşürülmesine, nitelikli cinsel saldırı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından beraatine, sanık ... atılı suçtan mahkûmiyetineDÜŞÜNCE : Onama, bozmaİlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de gözetilip dosya incelenerek gereği düşünüldü:Sanık ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen beraat hükmünün incelenmesinde;Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükmü usul ve kanuna uygun olduğundan, O Yer Cumhuriyet Savcısının yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,Sanık ... hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan verilen mahkûmiyet ve sanık ... hakkında çocuğun basit cinsel istismarı suçundan kurulan mahkûmiyet, reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan verilen düşme ve nitelikli cinsel saldırı suçundan verilen beraat hükümlerinin temyiz incelemesine gelince;Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,Ancak;Sanık ... hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünde, dosya içeriğine göre yargılama aşamasında herhangi bir olumsuzluğu saptanmayan, suçunu ikrar eden ve sabıkası olmayan sanık hakkında yerinde olmayan gerekçeyle TCK'nın 62. maddesinin uygulanmamasına karar verilmesi,Sanık ... hakkında çocuğun basit cinsel istismarı suçundan verilen mahkumiyet, reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan verilen düşme ve nitelikli cinsel saldırı suçundan verilen beraat hükümlerinde, dosya içeriğine göre, sanığın mağdurenin sekiz-dokuz yaşlarında bulunduğu zamandan başlayarak bir suç işleme kararı kapsamında farklı zamanlarda mağdurenin ondokuz yaşı içinde bulunduğu 2012 yılı Ocak ayına kadar rızası dışında cinsel istismar ve nitelikli cinsel saldırıda bulunduğu anlaşıldığından, TCK'nın 44. maddesi uyarınca cezası daha ağır suç olan zincirleme şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan eylemine uyan 5237 sayılı TCK'nın 103/2, 103/3, 43/1. maddelerine göre cezalandırılması yerine yazılı şekilde hükümler kurulması,Sanık ...'in eylemlerini 5237 sayılı Kanunun 53/1-a maddesindeki yetkinin kötüye kullanılması suretiyle gerçekleştirdiğinin anlaşılması karşısında, hakkında TCK'nın 53/5. maddesinin uygulanmaması,Hükümlerden sonra Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,Kanuna aykırı, O Yer Cumhuriyet Savcısı ile sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 29.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.