Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2959 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 3770 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, kasten yaralama (sanıklar), mala zarar verme (sanık ...)HÜKÜM : MahkûmiyetDÜŞÜNCE : Temyiz ret, bozmaİlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi.14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde gereğince hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3000 TL’ye kadar (3.000TL dahil) adli para cezaları kesin nitelikte olup, sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan doğrudan verilen 2.000 TL para cezasının miktarı itibariyle kesin olması nedeniyle hükmün temyizi mümkün bulunmadığından, anılan hükme ilişkin temyiz isteminin CMUK'nın 317. maddesi gereğince reddiyle, incelemenin sanıklar haklarında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, kasten yaralama suçlarından kurulan mahkûmiyet hükümleri ile sınırlı olarak ve hükmedilen ceza miktarları nazara alınıp sanıklar müdafiin duruşmalı inceleme talebinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 318. maddesi uyarınca reddiyle, incelemenin duruşmasız yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,Ancak;Tüm dosya kapsamına göre; sanıklardan ...'in kızı, diğer sanıkların kardeşi olan ...'ın evli olduğu halde, mağdurla suç tarihinden öncesine dayalı ilişkileri olduğundan şüphelenen sanıkların, olay tarihinde mağduru, ...'nın evinde, eşinin de evde olmadığı bir zamanda görmeleri üzerine, atılı suçları işlediklerinin anlaşılması karşısında, haklarında 5237 sayılı TCK'nın 29. maddesinde öngörülen haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,Kanuna aykırı, sanıklar müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.