Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2815 - Karar Yıl 2012 / Esas No : 9180 - Esas Yıl 2011





Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haklı ve geçerli sebep olmadan feshedildiğini belirterek feshin geçersizliğine ve davacının işe iadesine karar verilmesini talep etmiştir.Davalı vekili, İkitelli Şubesi'nde kurumsal ve ticari bankacılık servisinde yönetmen olarak görev yapan davacıya iş takibi konusundaki verimsizliği ve bankacılık pazarlama bilgisinin yetersizliği sebebiyle 02.11.2008 tarihinde ağır kınama cezası verildiğini, 2009 yılında görevlerini tam olarak yerine getirmediğinden uyarı formu düzenlendiğini, durumunu düzeltmemesi üzerine 04.01.2010 tarihi itibarı ile K. Merkezi'nde muhasebe, KYS ve raporlama projelerinde görevlendirildiğini, davacının yeni işyerinde sadece iki işgünü görev yaptığını, 06.01.2010-22.03.2010 tarihleri arasında 11 kez olmak üzere toplam 75 gün rapor aldığını, 04.03.2010 tarihinde performansının gözlemlenmesi için kadro ve ihtiyaç durumuna göre beş şubeden birini seçmesinin önerildiğini, tercihte bulunmaması üzerine iş sözleşmesinin 1. maddesindeki nakil yetkisine dayanılarak Kütahya Şubesi kurumsal ve ticari bankacılık satış biriminde ticari pazarlama yönetmeni sıfatı ile çalışmak üzere naklinin yapıldığını, buradaki görevine gitmemesi sebebiyle mütafi sayıldığını ileri sürerek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.Mahkemece, davacının ağır kınama cezası alması ve uyarılmasına rağmen davalı şirketin iş sözleşmesinin feshinden önce davacının verimini arttırmaya yönelik herhangi bir eğitim verdiği yönünde dosyaya herhangi bir delil suna-madığı, davacının müşteri kazandırma yönünde zorunlu bir görevinin olmadığı, bankanın fesih işlemini ölçülü ve tutarlı bir şekilde uygulamadığı, fesih işleminin geçerle sebeplere dayanmadığı ve bunun sonucu olarak da feshin son çare ilkesine riayet edilmediği gerekçesiyle feshin geçersizliğine, davacının işe iadesine karar verilmiştir.Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.İş sözleşmesi veya sözleşmenin eki niteliğindeki personel yönetmeliğinde, işverene iş ve işyeri değiştirmede nakil yetkisi tanınmış ise, bu hüküm geçer-lidir. İşverenin sözleşmedeki bu nakil yetkisini kullanması halinde, değişiklik işverenin yönetim hakkı kapsamındadır. Bu hak kötüye kullanılmadığı takdirde değişiklik kural olarak geçerli kabul edilmelidir.İşverenin yönetim hakkı kapsamında kalan ve geçerli sebebe dayanan değişiklikler çalışma koşullarının esaslı değişikliği olarak nitelendirilemez. Geçerli sebep işçinin verimi ile davranışlarından ya da işyeri gereklerinden kaynaklanabilir.Dosya içeriğine göre davalı bankanın ikitelli Şubesinde kurumsal ve ticari bankacılık servisinde yönetmen olarak görev yapan davacıya 2008 yılında verimsizliği ve yetersizliği sebebiyle ağır kınama cezası verilmiş, 03.08.2009 tarihinde görevlerine tam olarak yerine getirmediği iddiası ile uyarı formu düzenlenmiş, 04.01.2010 tarihi itibari ile K. Merkezi'nde görevlendirilmiş, durumunu düzeltmede isteksiz davrandığı gerekçesiyle 23.03.2010 tarihinde performansının gözlemlenmesi için bankanın kadro ihtiyaç durumuna göre Kütahya Şubesine nakline karar verilmiş, davacı buradaki görevine gitmemiştir. Taraflar arasındaki iş sözleşmesinin 1. maddesinde davacı işçinin mesleğinin ve bankacılığın icrası ile ilgili kendisine verilen bütün işleri kurumun göstereceği yerlerde yürürlükteki yönetmelik, genelge ve verilecek emirlere uygun olarak yapmayı taahhüt ettiğine dair hüküm bulunmaktadır. İşverene nakil yetkisi veren sözleşme hükümleri geçerlidir.Somut olayda davalı, davacının davranışlarına dayanarak geçerli sebeple iş sözleşmesindeki nakil yetkisini kullanıp davacıyı başka bir işyerinde görevlendirmiştir. Davacı, davalı işverenin bu yetkisini kötüye kullandığını iddia edip somut delillerle ispatlayamamıştır. Bu durumda yeni görevine gitmeyip işe başlamamakta ısrar eden davacının iş sözleşmesinin feshinde haklı sebebin varlığının kabulü gerekir. Bu durumda davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile kabulü hatalı olmuştur.Belirtilen sebeplerle, 4857 sayılı İş Kanununun 20.maddesinin 3.fıkrası uyarınca hükmün bozularak ortadan kaldırılması ve aşağıdaki gibi karar verilmesi gerekmiştir.HÜKÜMYukarda açıklanan gerekçe ile;1- Mahkeme kararınınBOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,2- DavanınREDDİNE,3- Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,4- Davacının yapmış olduğu yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına, davalının yaptığı (50.00) TL.yargılama giderinin davacıdan tahsili ile davalıya ödenmesine,5- Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre 1.200.00 TL.ücreti vekaletin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,6- Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davalıya iadesine, kesin olarak 27.02.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.