MAHKEMESİ :Ağır Ceza MahkemesiSUÇ : Nitelikli cinsel saldırıHÜKÜM : MahkûmiyetDÜŞÜNCE : Bozma ve düşmeİlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de gözetilip dosya incelenerek gereği düşünüldü:Sanık hakkında nitelikli cinsel saldırı suçuna teşebbüs eyleminden TCK'nın 102/2. maddesiyle verilecek cezada aynı Kanunun 35/2. maddesi uyarınca teşebbüs nedeniyle yapılacak indirimin, bu suçun geçitli suçlardan olması nedeniyle aynı Kanunun 102/1. maddesini de içerdiği gözetilerek, basit cinsel saldırı suçuna ilişkin 102/1. madde de öngörülen cezanın altında olmayacak şekilde belirlenmesi gerektiği düşünülmeden hakkaniyete aykırı şekilde indirimin fazla yapılması suretiyle eksik cezaya hükmedilmesi karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, hükümden sonra 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,Ancak;Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 2006/5-147 Esas, 2006/149 Karar sayılı ve 2006/1-319 Esas, 2006/302 Karar sayılı ilamlarında belirtildiği üzere, tekerrürün 765 sayılı TCK'da cezanın arttırım nedeni olarak öngörülmüş iken, 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesinde koşullu salıverilme süresini de etkileyecek şekilde bir infaz rejimi kurumu olarak düzenlenmesi karşısında, eski ceza kanunu döneminde işlenen suçlarda 5237 sayılı Kanun lehe kabul edilip sanık hakkında hüküm kurulurken aleyhe olan ve infazı ilgilendiren TCK.nın 58. maddesi uygulanmak suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması,Kanuna aykırı olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca TCK'nın 58. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün karardan çıkartılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.