Davacı, iş sözleşmesi şua izninin kullandırılmaması, fazla çalışma yaptırılması ve ücretinin ödenmemesi sebebiyle haklı olarak feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile ücret, fazla çalışma ve şua iznini istemiştir.Davalı, davacının iş sözleşmesini haksız olarak feshettiğini ve davalıdan hiçbir alacağı olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesini fesihte haklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Kararı davacı ve davalı temyiz etmiştir.1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni ge-rektirici sebeplere göre, davacının tüm davalının aşağıdaki bendin dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.2-30.01.2010 tarihinde Resmi Gazete'de yayınlanan 5947 sayılı Üniversite ve Sağlık Personelinin Tam Gün Çalışmasına ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 9. maddesi ile 19.04.1937 tarihli ve 3153 sayılı Radyoloji, Radiyom ve Elektrikle Tedavi ve Diğer Fizyoterapi Müesseseleri Hakkında Kanuna eklenen ek maddede “iyonlaştırıcı radyasyonla teşhis, tedavi veya araştırmanın yapıldığı yerler ile bu iş veya işlemlerde çalışan personelin haftalık çalışma süresi otuzbeş saattir. Bu süre içerisinde, Sağlık Bakanlığınca çıkarılacak yönetmelikte belirtilen radyasyon dozu limitleri de ayrıca dikkate alınır. Doz limitlerinin aşılmaması için alınması gereken tedbirler ile aşıldığı takdirde izinle geçirilecek süreler ve alınacak diğer tedbirler Sağlık Bakanlığınca çıkarılacak yönetmelikle belirlenir.” Hükmüne yer verilmiştir. Bu düzenleme yürürlüğe girdiğinde davacı davalı işyerinde çalışmayı sürdürdüğüne ve bir süre daha çalıştığına göre kanunun yürürlüğe girmesinden sonraki çalışmaları hesaplanırken haftalık çalışma saatinin otuzbeş olduğu dikkate alınarak haftalık fazla çalışma süresi belirlenmelidir. Söz konusu kanun değişikliği göz ardı edilerek hazırlanan bilirkişi raporuna dayanılarak karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.SONUÇTemyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 29.11.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.