Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2517 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 6849 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : Urla Sulh Hukuk MahkemesiTARİHİ : 21/02/2014NUMARASI : 2011/774-2014/134Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı itirazın iptali, tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Dava, kira alacağından dolayı başlatılan icra takibine karşı vaki itirazın iptali ve tahliye istemine ilişkindir. Mahkeme, davanın kabulüne karar vermiş, hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.Davacı vekili, 06.06.2009 tarihli, bir yıl müddetli ve aylık 500 TL bedelli sözlü kira sözleşmesine dayanarak 13.07.2011 tarihinde başlattığı icra takibi ile 2010 Ağustos ayı ile 2011 yılı Temmuz ayları arası aylık 500 TL den toplam 6.000 TL kira parasının tahsili isteminde bulunmuş, davalı süresinde yaptığı itirazında ve yargılama sırasındaki savunmasında davacı ile arasında kira sözleşmesi bulunmadığını, taşınmazı davacının oğlundan on yıllığına, toplam 10.000 TL bedelle kiraladığını, kira parasının bir kısmını davacının oğlunun bankadaki hesabına, bir kısmını elden olmak üzere tamamını ödediğini belirterek davanın reddini savunmuştur. Davacı vekili açtığı davada davacının taşınmazın hem kiraya vereni hem de maliki olduğunu iddia etmiştir. Kira ilişkisini ve aylık kira miktarını ispat kiraya verene düşer. Bir yıllık kira miktarı dikkate alındığında ise bu ispatın yazılı delillerle kanıtlanması gerekir. Davacı kiraya veren davalı ile arasında aylık 500 TL bedelli, kira sözleşmesi bulunduğunu yazılı delillerle kanıtlayamamıştır. Ne var ki delilleri arasında her tür delil ibaresiyle yemin deliline de dayanmıştır. Bu durumda davacıya, kiraya veren sıfatına ve aylık kira miktarına ilişkin davalıya yemin teklif edip etmeyeceği hatırlatılıp, davalı yemin ederse davalının savunmasında bildirdiği kira bedelleri üzerinden sonuca gidilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 16.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.