Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2456 - Karar Yıl 2012 / Esas No : 8533 - Esas Yıl 2010





Temyiz İsteminde Bulunan : … Mühendislik Sanayii ve Ticaret Anonim Şirketi Vekili : Av. … Karşı Taraf : Gümrük ve Ticaret Bakanlığı adına Gemlik Gümrük Müdürlüğü İstemin Davacı adına tescilli 07.12.2005 gün ve 29535 sayılı serbest dolaşıma giriş beyannamesi muhteviyatı eşya nedeniyle ek olarak tahakkuk ettirilen gümrük ve katma değer vergileri üzerinden hesaplanarak karara bağlanan para cezalarının kaldırılması talebiyle Gümrük Müdürlüğüne yapılan başvurunun reddine dair işleme vaki itirazın Gümrük Başmüdürlüğünce reddi yolundaki işlemin iptali istemiyle açılan davayı; 4458 sayılı Gümrük Kanununun gümrük vergilerinin geri verilmesi ve kaldırılması deyimlerinin tanımlandığı 210'uncu maddesine 5911 sayılı Gümrük Kanunu ve Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 51'inci maddesiyle eklenen ikinci fıkrada, gümrük vergilerinin geri verilmesi veya kaldırılmasına ilişkin hükümlerin bu Kanun kapsamında tatbik edilen para cezaları için de uygulanacağının; 211'inci maddesinin 2'nci fıkrasında da, kanunen ödenmemeleri gereken gümrük vergilerinin, tebliğ edilmelerinden itibaren üç yıl içerisinde geri verilmesinin veya kaldırılmasının istenileceğinin belirtildiği; olayda, 02.10.2006 tarihinde tebliğ edilen para cezası kararının kaldırılması başvurusu için öngörülen üç yıllık sürenin, para cezalarının kaldırılması uygulamasını getiren 5911 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 07.10.2009 tarihine nazaran sona ermiş olduğu gerekçesiyle reddeden Bursa İkinci Vergi Mahkemesinin 26.07.2010 gün ve E:2010/370; K:2010/1555 sayılı kararının; para cezalarının kaldırılması başvurusu için öngörülen üç yıllık sürenin, para cezalarının dayanağı vergilerin ek tahakkukuna vaki itirazın reddi yolundaki işlemin iptaline dair mahkeme kararının verildiği tarihten başlatılması gerektiği, bu tarihe nazaran ise sürenin geçirilmemiş olduğu ileri sürülerek bozulması ve duruşma yapılması istenilmektedir. Savunmanın İstemin reddi gerektiği savunulmuştur. Tetkik Hâkimi Abidin İLDEŞ'in Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, 2577 sayılı Kanunun 49'uncu maddesinin 1'inci fıkrasında sayılan bozma nedenlerine uymadığından, temyiz istemi reddedilerek kararın onanması gerektiği düşünülmektedir. Danıştay Savcısı Nazlı YANIKDEMİR'in Düşüncesi : İdare ve vergi mahkemelerince verilen kararların temyizen incelenerek bozulabilmesi için, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49'uncu maddesinin 1'inci fıkrasında belirtilen nedenlerin bulunması gerekmektedir. Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, söz konusu maddede yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından, istemin reddi ile temyiz edilen mahkeme kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir. TÜRK MİLLETİ ADINA Hüküm veren Danıştay Yedinci Dairesince duruşma yapılmasına gerek görülmeyerek işin gereği görüşüldü: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddine, 43,90 (KırküçTürklirasıdoksankuruş) Türk lirası maktu karar harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 23.05.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.