Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2418 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 11737 - Esas Yıl 2011





Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 04.03.2001-31.01.2005 tarihleri arasında çalıştığının tespitine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.Hükmün, davalılardan Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.KARARDava 04.03.2001/31.01.2005 tarihleri arasında davalıya ait işyerinde hizmet akdine dayalı olarak geçen ve Kuruma kayıt ve tescil edilmeyen çalışmaların tesbiti istemine ilişkindir.Mahkemece, istek, tanık sözlerine, davalı şirket müdürü beyanına, gra-folog bilirkişi raporuna, prim ödeme cetveline dayanılarak 01.03.2001/ 30.04.2004 tarihleri arasında kısmen hüküm altına alınmıştır.Oysa, ifadeleri hükme dayanak alınan tanıklar davacıyla birlikte çalışan ve kayıtlara geçmiş kişiler olmadığı gibi, aynı çevrede benzer işi yapan başka işverenlerin çalıştırdığı ve bordrolara geçmiş kimseler de değildir. Bu bakımdan tanık sözleri çalışma olgusu yönünden somut olgulara dayanmamakta soyut düzeyde kalmaktadır. Giderek, tanık sözlerinin inandırıcı güç ve nitelikte olduğu söylenemez. Öte yandan tesbiti istenilen süreler çok öncelere ilişkin bulunduğundan tanıkların bu sürelerle ilgili bilgileri bu güne değin eksiksiz olarak hafızalarında korumaları da hayatın olağan akışına ve yaşam deneyimlerine uygun düşmez.Yapılacak iş, davanın nitelikçe kamu düzenine ilişkin olduğu göz önünde tutularak davacı ile birlikte çalışan bordro tanıkları A. ile Ay. dinlemek ayrıca davacının çalıştığı 34 Z... 36 plakalı araçla ilgili trafik ceza tutanakları varsa ilgili trafik müdürlüğünden istemek bordro tanıkları bulunamıyorsa benzer işi yapan işverenlerin kayıtlarına geçmiş kimselerin tesbit edilerek anılan kişilerin bilgilerine başvurulmak ve sonucuna göre karar vermekten ibarettir. Hukuk Genel Kurulu'nun 16.06.1999 gün 1999/21510-527, 30.06.1999 gün ve 1999/21-549-555, 05.02.2003 gün 2003/2135-64 E. Ve K.15.10.2003 gün ve 2003/21-634-572 E.K.sayılı kararları da aynı yöndedir.Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.O halde, Sosyal Güvenlik Kurumu'nun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.SONUÇTemyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 13.02.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.