A. Davacı İsteminin Özeti:Davacı vekili, davacının 1991 yılı mart ayında 2007 yılı temmuz ayına kadar davalı işyerinde çalıştığını, emekli olarak işten ayrıldığını, davacının sakat işçi kadrosunda çalıştığını, ancak sakatlık indiriminden yarar-landırılmadığmı iddia ederek, davacının 1991 yılı mart ayından temmuz 2007 ayına kadar sakatlık indiriminden faydalandığının tespiti ile bu dönem arasında hak ettiği sakatlık indiriminin davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.B. Davalı Cevabının Özeti:Davalı vekili, davacının çalıştığı süre boyunca maaşında vergi muafi-yetinin uygulandığını, davacının vergi muafiyeti için Maliye Bakanlığından aldığı bir belgeyi sunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.C. Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalı işverenin davacıya sakatlık indirimi uygulamadığı için fazla vergi kesintisine neden olduğu gerekçesi ile taleple bağlı kalınarak 100 TL.sinin dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.D. Temyiz:Davacı vekili gerekçeli kararın tebliği üzerine, karar kesinleştikten sonra 02.07.2010 havale tarihli tavzih dilekçesi ile “.davacının 14.11.1991-16.07.2007 tarihleri arasında davalı şirket nezdinde sakat işçi kadrosunda çalıştığının karar gerekçesinde belirtilmesine rağmen bu hususun hüküm kısmında açık ve anlaşılır biçimde yazılmadığını” belirterek “.davacının 14.11.1991-16.07.2007 tarihleri arasında davalı şirket nezdinde sakat işçi kadrosunda çalıştığının tespitine ilişkin tespitin hüküm fıkrasına eklenmesini talep etmiştir.Davacı vekilinin tavzih talebi Mahkemenin 19.07.2010 tarihli ek kararı ile reddedilmiştir.Davacı vekili tavzih talebinin reddi kararını,Davalı vekili ise Mahkemenin kabul kararını temyiz etmiştir.Davacı işverenin ihmali sonucunda sakatlık indiriminden yararlanamadığını iddia etmiş,Davalı vekili davacının vergi muafiyeti için Maliye Bakanlığı'ndan aldığı bir belgeyi sunmadığını savunmadığını savunmuşMahkemece davalı işverenin davacıya sakatlık indirimi uygulamadığı için fazla vergi kesintisine neden olduğu gerekçesi davanın kabulüne karar verilmiştir.Sakatlık indirimi 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun değ.31.madde-sinde düzenlenmiştir.Sakatlık indirimi doğrudan doğruya gelir vergisi ile ilgilidir. Sakatlık indiriminin uygulanmaması sonucunda işçinin ücretinden fazla kesilen vergiler işverenin uhdesine kalmamakta, Maliye Hazinesine intikal etmektedir.Fazla kesildiği iddia edilen vergiden kaynaklandığı iddia edilen paranın talep edileceği merci işveren olmayıp, Maliye Hazinesidir.Vergi ile ilgili ihtilafların çözüm yeri adli Mahkemeler olmayıp, Vergi Mahkemesidir.Bu nedenle Mahkemece davanın 6100 sayılı HMK'nın 114/1-b ve 115/2.maddeleri uyarınca “Yargı yolunun caiz olmaması” nedeniyle reddi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.F.Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayıBOZULMASINA,peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 30.01.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.