Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:11 ve 14 yaşları içinde bulunan ve öz oğulları olan mağdurlara sokakta mendil sattıran sanığın eyleminin TCK.nın 232/1. maddesi kapsamında kötü muamele suçunu oluşturacağı gözetilmeden suç niteliğinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması,Kabul ve uygulamaya göre de;Mahkemece oluşu kabul edilen aile hukukundan kaynaklanan yükümlülüğün ihlali suçu nedeniyle mağdur sayısınca ayrı ayrı hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden tek hüküm kurulması,Dosyada bulunan adli sicil kaydından, daha önce hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği anlaşılan sanık hakkında CMK.nın 231 ve TCK.nın 51. maddelerinde aranan diğer hususlar tartışılarak hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına veya ertelemeye yer olup olmadığına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,Daha önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş olan sanık hakkında tayin olunan 25 gün hapis cezasının 5237 sayılı TCK.nın 50. maddesinin 3. fıkrası uyarınca bu maddenin 1. fıkrasında yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesinin zorunlu olduğunun gözetilmemesi,Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek kazanılmış hak saklı kalmak kaydıyla CMUK.nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 24.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.