Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 221 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 10358 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ :Aile MahkemesiTaraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı kadın tarafından; maddi tazminat ve ortak çocuk lehine hükmedilen nafakanın miktarı yönünden, davalı-davacı erkek tarafından ise; her iki dava ve fer'ileri yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:Mahkemece, evlilik birliğinin sarsılmasına yol açan olaylarda kusurun tamamen davalı-davacı erkekte olduğu kabul edilerek erkeğin davasının reddine, kadının davasının kabulüyle boşanmaya karar verilmiş ise de; yapılan yargılama ve toplanan delillerden davalı-davacı erkeğe yüklenen kusurlu davranışların yanında, davacı-davalı kadının da evlilik birliğinin gerektirdiği görevleri yerine getirmediği, eşinin annesine “defol git” diyerek kolunu çizdiği anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu duruma göre erkek de dava açmakta haklıdır. Öyleyse erkeğin davasının da kabulü ile boşanmaya karar verilecek yerde davasının reddi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple, davalı-davacı erkeğin boşanma davası yönünden BOZULMASINA, bozma sebebine göre yeniden karar verilmesi gerekli hale gelen davacı-davalı kadının boşanma davası ve fer'ilerine yönelik temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.