DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, bayram ve resmi tatil ücreti, yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş davalı avukat tarafından duruşma talep edilmiş ise de; HUMK.nun 438.maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı, davalıya ait gümrük işyerinde 04/04/2007–09/11/2012 tarihleri arasında vip karşılama görevlisi olarak çalıştığını, davacının 09/11/2012 tarihinde Mecidiyeköy’deki şirket ofisine çağırılarak facebook sahifesindeki fotoğrafların şirketi karalamaya yönelik kişilik haklarına tecavüz teşkil eder nitelikte olduğu, şikayet edilmesi halinde siciline yansıyacağı ve hiçbir yerde iş bulamayacağı şeklindeki sözlerle baskı yapılarak istifa etmesinin istendiğini ve bu baskı altında okumasına dahi izin verilmeyen istifa yazısı ile bir takım belgeler imzalatıldığını, iş akdinin işveren tarafından bu şekilde haksız feshedildiği ileri sürülerek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma ücreti, bayram ve resmi tatil ücreti, yıllık izin ücreti alacağını talep etmiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı, davacının işyerinde çalışanlarla kendi telefon ve iletişim araçları ile facebook sosyal paylaşım sitesinde kamuya açık olarak iş saatinde müvekkili şirket aleyhine suç doğuracak faaliyet ve yazışmalar yaptığı ve görülen işin amacı dışındaki faaliyetlerini facebook aracılığı ile arkadaşlarının ve kamuoyu ile paylaştığı ve iş tanımına aykırı faaliyetlerini sürdürdüğü ve şirketin ve müşterilerinin kişilik haklarını ihlâl edici nitelikte beyanlarda bulunduğunu, davacının hukuka aykırı ve aynı zamanda cezai sorumluluk gerektiren eylemleri işverene bildirimsiz fesih hakkı veren hallerden olduğunu, davacının baskı ile istifasının alındığına ilişkin iddialarının gerçekle ilgisi bulunmadığını, davacının talep edebileceği fazla mesai ve resmi-dini bayram ücreti alacağı bulunmadığını, yıllık izinlerini kullandığını savunarak, davanın reddini istemiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının 09/11/2012 günlü istifa dilekçesinin baskı ile alındığı, işveren yetkililerince kendisine baskı yapıldığı ve iradesini sakatlayan bir işveren eylemi bulunduğu davacı tarafça kanıtlanmamış olduğu, davacının baskı yapıldığına ilişkin iddialarının soyutta kaldığı anlaşılmakla, istifa suretiyle iş sözleşmesini sona erdiren davacının ihbar ve kıdem tazminatına hak kazanamayacağı gerekçesiyle kıdem ve ihbar tazminatı talebi reddedilmiş, fazla mesai ücret alacağına ilişkin talebin kısmen kabulüne karar verilmiştir.D) Temyiz:Kararı davacı ve davalı temyiz etmiştir.E) Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Davacı vekili dava dilekçesinde günlük çalışma saatinin 09.30-19.00 saatleri arası olduğunu iddia ederek fazla çalışma ücreti talebinde bulunmuştur.Yargılama sırasında tanıklar dinlendikten sonra davacı vekili çalışma saatinin başlangıcında maddi hata yaptıklarını belirterek fazla mesai talep etmiş ve Mahkemece düzeltilen saate göre fazla mesai ücreti hakkında karar verilmiş ise de, davacı vekilinin tanık beyanlarına dayanarak yaptığı düzeltmenin maddi hata olarak kabul edilmesi mümkün değildir. Bu dilekçe yanıltılmış bilgiye dayanmadığı gibi ıslah niteliğinde olmadığından Mahkemece fazla mesai hesabının 09.30-19.00 saatleri arasında 1 saat ara dinlenmesi ile haftada 5 gün üzerinden yapılıp, % 30 takdiri indirim uygulanarak hüküm altına alınması gerekirken çalışma saatlerine ilişkin talep aşılarak fazla mesai ücretine hükmedilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.F) Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 27/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.