Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2191 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 1104 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ : Ankara 4. Sulh Hukuk MahkemesiTARİHİ : 05/03/2014NUMARASI : 2013/438-2014/324Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Dava, temerrüt sebebiyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkemece davalının taşınmazdan tahliyesine karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.Davacılar vekili dava dilekçesinde, davalının dava konusu taşınmazda 06.02.2012 tarihli kira sözleşmesi ile kiracı olduğunu, davalının 2013 yılı Mart ayına ait 7.000,00 TL kira bedelini ödemediğini davalıya Ankara 25.Noterliğinin 14/03/2013 tarih ve 07263 yevmiye nolu ihtarnamesi ile ödeme yapması için 30 günlük süre verildiğini, bu süreye rağmen ödeme yapılmadığını belirterek davalının dava konusu taşınmazdan temerrüt nedeniyle tahliyesine karar verilmesini istemiştir.Davalı,kira sözleşmesinin 22. maddesinin yıllık pul ve masraflar için sadece Şubat ayında bir defaya mahsus verilecek farka ilişkin düzenlendiğini,bu sebeple davaya konu 2013 yılı Mart ayı kira bedelinin 7.000,00 TL değil 6.180,00 TL olduğunu ve bu bedelin ihtarnamenin tebliğinden itibaren 30 günlük süre içerisinde Ankara İcra Müdürlüğü'nün 2012/15924 sayılı dosyasına yatırılmak suretiyle ödendiğini beyanla davanın reddini savunmuştur.Mahkemece davalının taşınmazdan tahliyesine karar verilmiştir.Davada dayanılan ve hükme esas alınan 06.02.2012 başlangıç tarihli ve bir yıl süreli kira sözleşmesi hususunda taraflar arasında bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Sözleşmede aylık kira bedelinin 6.000,00 TL olduğu ve her ayın onuna kadar ödeneceği düzenlenmiştir. Kira sözleşmesinin özel şartlar bölümünün 6.maddesinde; "Kiracı kontrat bitiminde kira rayiç bedelini yıllık Tefe-Tüfe ortalaması oranında arttırır."; 22.maddesinde ise " Kira ,6.2.2013 tarihinde 7.000,00 TL olarak ödenecektir." hükmüne yer verilmiştir. Kira artışının ne olacağı sözleşmenin 6. Maddesinde düzenlenmiştir. Sözleşmenin 22. maddesi ise sadece Şubat 2013 ayı kira bedelinin ne olması gerektiğine ilişkin olup bu hüküm 2. yıl kirasının tamamına yönelik değildir. Bu itibarla, davaya konu 2013 Mart ayı kira bedelinin sözleşmenin özel şartlar bölümünün 6.maddesinde yazılı artış şartı uyarınca hesaplanmak suretiyle saptanarak sorucuna göre temerrüt oluşup oluşmadığı değerlendirilerek karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 04.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.