Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 20937 - Karar Yıl 2012 / Esas No : 10616 - Esas Yıl 2010





Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak: 1- Döviz bürosunda çalışan sanığın, katılandan değerlenmek üzere aldığı paralara karşılık düzenleyerek katılana verdiği, aldığı para miktarlarını gösteren 27.07.2005 ve 23.08.2005 tarihli belgeler ile keşide tarihi bulunmayan iki adet bonoda döviz bürosu sahibi Hüsnü adına sahte imza atmak suretiyle özel ve resmi belgede sahtecilik suçlarını işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; suça konu bonolarda TTK’nun 688. maddesinde öngörülen ve kambiyo senedinin zorunlu unsurlardan olan tanzim tarihlerinin bulunmaması nedeniyle anılan belgelerin de özel belge niteliğinde oldukları ve sanığın aynı mağdura karşı bir suç işleme kararının icrası kapsamında kısa zaman aralıkları içinde gerçekleştirdiği fiillerinin kül halinde teselsül eden özel belgede sahtecilik suçunu oluşturduğu ve belge sayısı dikkate alınarak temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak tayini gerektiği gözetilmeden, her bir belge ayrı suç kabul edilmek suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması,2- CMK’nun 231. maddesinde gösterilen hangi koşulun oluşmadığı karar yerinde gösterilmeden yetersiz gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 04.12.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.