Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı erkek tarafından kadının kabul edilen davası, fer'ileri ve ziynet alacağı yönünden; davalı-davacı kadın tarafından ise erkeğin kabul edilen davası, tazminat taleplerinin reddi, nafaka miktarı ile ziynetlerin reddedilen kısmı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-davacının tüm, davacı- davalının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.2-Kanunda aksine bir hüküm bulunmadıkça, taraflardan her biri hakkını dayandırdığı olguların varlığını ispatla yükümlüdür (TMK.md.6, 6100 s.HMK.md.190/1). Davacı, dava konusu ziynetlerinin, evliliğin başında borçları sebebiyle koca tarafından alınıp bozdurulduğunu iddia etmiş, davalı ise bu iddianın doğru olmadığını, altınların kendisinde olmadığını , kadında bulunduğu savunmuştur. Davalı-davacı kadın tarafından, davacı-davalı erkeğin yapmış olduğu 6000 TL ödemenin altınların bozdurulması ile yapıldığını kanıtlayamadığı gibi, tanıklarının bu yöndeki beyanları da kadından aktarıma dayalı olup itibar edilemez. Dosyada davalı-davacı kadının iddialarını kanıtlamaya elverişli başkaca bir delil de bulunmamaktadır. Olağan olan bu çeşit eşyanın kadının üzerinde olmasıdır. Diğer bir ifade ile bunların davacı-davalının zilyetliğine terk edilmiş olması olağana ters düşer. Öte yandan söz konusu eşya, rahatlıkla saklanabilen, taşınabilen ve götürülebilen nev’idendir. Bu bakımdan, davacı olağanüstü şartlarda evden ayrılmadıkça bu türden eşyaları götürmesi her zaman mümkündür. Bu olgulara aykırı olarak varsayımdan hareketle ziynetlerin koca tarafından bozdurulmuş olabileceği gerekçesiyle kabul kararı verilmesi doğru bulunmamıştır.SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın G.'ya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 136.00 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcını yatıran T.'e geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.