Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2068 - Karar Yıl 2006 / Esas No : 3218 - Esas Yıl 2005





Davacı İçişleri Bakanlığı vekili Avukat .... ..... tarafından, davalı .... .... aleyhine 28.2.2002 gününde verilen dilekçe ile haksız eylem nedeniyle ödenen tazminatın rücu'an alınmasının istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; istemin kabulüne dair verilen 23.9.2004 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili Avukat .... ..... tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir. 2-Diğer temyiz itirazlarına gelince; davacı, hukuka aykırı eylemi ile dava dışı kişilerin desteğinin ölümüne yol açan davalıdan, ölenin hak sahiplerine ödediği tazminatın rücu'an alınmasını istemiştir. Mahkemece istem kabul edilmiş, karar davalı tarafından temyiz edilmiştir. Dosya arasında bulunan bilgi ve belgelerden, kuduz olduğu ileri sürülen köpeğe ateş eden davalının silahından çıkan merminin sekerek bir kişinin ölümüne yol açtığı, olay nedeniyle ceza mahkemesinde yargılanan davalının 5/8 oranda kusurlu bulunarak cezalandırıldığı ve kararın kesinleştiği, ölenin anne ve babası tarafından idari yargıda açılan dava sonunda hükmedilen tazminatın davacı tarafından ödendiği anlaşılmaktadır. Davalı ceza mahkemesinde kusurlu bulunup cezalandırılmıştır. Yerel mahkemece ceza mahkemesince belirlenen kusur oranı benimsenerek yeniden kusur incelemesi yapılmamıştır. Davalının haksız eylemi nedeniyle zarar gören davacı, kusuru oranında davalıya rücu edebilir. Şu durumda, davalının gerçekleşen 5/8 kusuru oranında sorumlu tutulması gerekir. Mahkemece açıklanan yönlerin gözetilmemiş olması bozmayı gerektirmiştir. 3-Davacı, müteselsil sorumlu sıfatı ile üçüncü kişiye ödediği paranın halefiyet esasına göre rücu'en tahsilini istediğine, davalı önceki davada taraf olarak yer almadığına davacı aleyhine ödetme kararı alan üçüncü kişinin hüküm kesinleşmeden önce alacağını tahsil için ilamı icraya koymuş olmasına göre iadenin kapsamı; davacının mahkum olup ödediği para ile kendisi hakkında açılan dava sonunda verilen hükmün kesinleşmesine kadar işleyecek faiz, önceki davada hükmedilen avukatlık ücreti, yargılama giderleri, hükmün kesinleşmesine kadar yapılan icra giderleri, avukatlık ücreti ile aynı güne kadar gerçekleşen faizden ibarettir. Kendi kusurlu davranışı ile işin icraya düşmesine ve icranın sürüp gitmesine yol açan davacı, bu savsaması nedeniyle yapılmış olan icra giderlerini, hükmün kesinleşmesinden sonraki sürenin faizini, artan icra giderlerini ve hükmün kesinleşmesinden sonra geçen sürenin faizini isteyemez. Çünkü sözü edilen giderlerle davalının eylemi arasında uygun sebep sonuç bağı yoktur. O halde mahkemece yapılacak iş; icra giderleri, hükmün kesinleşmesinden sonra işlemiş olan faiz, artan icra giderleri ile hükmün kesinleşmesinden sonra geçen sürenin faizine ilişkin istek bölümünün hesaplanıp reddine karar vermekten ibarettir. Belirtilen nedenlerle isteğin tümünün hüküm altına alınmış bulunması usul ve yasaya aykırı olup ayrı bir bozma nedenidir. 4- Borçlar Yasası'nın 43. maddesi gereğince yargıç, hal ve mevkiin icabına ve hatanın ağırlığına göre tazminatın suretini ve şümulünün derecesini tayin eder. Bunu yaparken de hal ve mevkiin icabını göz önünde tutması gerekir. Bundaki amaç, her olayın özelliğine göre hakkaniyete uygun bir sonuca ulaşmaktır. Davaya konu olan işte zarara yol açan davalının kuduz bir hayvanın yaratacağı tehlikeyi önlemek amacıya eylemde bulunduğu, ancak dikkatsizlik ve tedbirsizlik sonucu zarara neden olduğu gözetilerek rücu'en ödettirilecek tazminatın kapsamı belirlenirken hakkaniyet gereği istemin miktardan ayrıca Borçlar Yasası'nın 43. maddesi gereğince de uygun bir miktarda indirim yapılmak üzere de bozulmalıdır. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2, 3 ve 4) sayılı bentlerde gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, öteki temyiz itirazlarının ilk bentteki nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 2.3.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.