Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2024 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 588 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ : Kemer Sulh Hukuk MahkemesiTARİHİ : 05/06/2014NUMARASI : 2014/76-2014/148Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı menfi tespit davasına dair karar, davacı ve davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Dava borçlu olmadığının tespitine ilişkindir.Mahkemece davanın kısmen kabulüne kısmen reddine karar verilmiş hüküm davacı ve davalı vekilince temyiz edilmiştir.1-Dosya kapsamına toplanan delilere hükmün dayandığı gerekçelere göre davacının temyiz isteminin reddine2-Davalı vekilinin temyiz itirazlarına gelince:İcra takibene konu edilen ve hükme esas alınan 9.3.2011 başlangıç tarihli ve 2 yıl süreli kira sözleşmesi konusunda taraflar arasında bir uyuşmazlık bulunmamaktadır.Sözleşmede kira bedeli ilk yıl 15.000 Euro,ikinci yıl 20.000 Euro olarak kararlaştırılmıştır.Özel şartlarda" kira sözleşmesine konu taşınmazın kiracı tarafından sağlam olarak teslim edilmesine karşılık 5.000 Euro teminat kiraya verene verilmiştir. Mülkiyetin eksiksiz olarak teslimi halinde bu para tekrar kiracıya iade edilecektir". Eksik ve zararlar varsa bu 5.000 Euro ile karşılanacak artan para kiracıya iade edilecektir.hükmüne yer verilmiştir.Davalı kira sözleşmesini fesih ettiğini ve tahliye ettiğini bildirmiş isede anahtar teslimine ilişkin yazılı bir belge sunamamıştır.Kiraya veren davalı 4.5.2012 tarihinde Kemer Sulh Hukuk Mahkemesin 2012/10 D işler dosyasında kiralanan da meydana gelen hor kullanma nedeniyle tespit yaptırmış olduğundan tespit tarihi olan 4.5.2012 tarihinin kiralanana ait anahtarların teslim tarihi olarak kabul edilmesi gerekir.Bu durum mahkemenin de kabulündedir.Her ne kadar davacı kiralananın yıkım kararı olduğunu belirterek sözleşmenin fesih ettiğini belirtmiş ise de sözleşmede kiracı V.. T.. olup kiracı tarafından sözleşmenin fesih edildiğine dair bir ihtar bulunmadığı gibi kiralanan sözleşmede 13 adet daire olup pansiyon olarak kullanılacağı belirtilmiştir.Öte yandan Göynük belediyesinin 22.4.2014 tarihli cevabı yazısında “parsel üzerinde bulunan yapının ayrıntılı olarak hazırlanacak yapı güvenliği raporuna istinaden ruhsatlandırma işlemlerine başlanılması ,ruhsata bağlanmaması halinde yıkılmasına karar verildiği ve bu tarihe kadar ruhsatlandırma işlemi yapılmadığı bildirilmiştir.Bu yazı kapsamında binaların her an ruhsatlandırılması da mümkündür.dava dışı kiracı V.. T..nın temsilcisi olduğu D. Turuzm özel eğitim hizmetleri ihracat tic ltd şirketi sözleşmede, kiracı olarak belirtilmediğinden bu şirket tarafından gönderilen fesih ihbarı haklı fesih olarak kabul edilmesi de mümkün değildir.O nedenle taşınmazın erken tahliye edildiğinin kabul edilmesi gerekir.Erken tahliye halinde kiracı kural olarak anahtar teslim tarihine kadar kira bedelinden anahtar teslim tarihinden sonrada TBK 325 maddesine göre kiralananın benzer koşullarda kiraya verilebileceği makul süre ile sorumludur.Mahkemece yapılacak iş:mahallinde konusunda uzman bilirkişi marifetiyle keşif yapılarak benzer koşullarda kiraya verilebileceği makul sürenin belirlenmesi belirlenen süre kadar kiradan da sorumlu tutulması gerekir.Öte yandan güvence parasının sözleşmede hangi hallerde iade edileceği hüküm altına alınmıştır.Kiraya veren tahliyeden sonra kiralananda tesbit yaptırdığı ve hor kullanmaya ilişkin bilirkişi raporu aldığına göre güvence parasının da kira bedelinden düşülmesi doğru olmadığı gibi yapılan takibte davalı kiraya veren kira alacağının tahsili için takip yaptığından ödendiği halde takip konusu edilen kısım dışındaki alacak yönünden kötü niyetli olarak kabul edilip davalı kiraya veren aleyhine %40 icra inkar tazminatına hükmedilmesi de doğru değildir.Hüküm bu nedenlerle bozulmalıdır.SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 02/03/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.