Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1949 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 601 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 2. İcra Hukuk MahkemesiTARİHİ : 16/09/2014NUMARASI : 2014/283-2014/646İcra mahkemesince verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı karar, davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Dava, kira bedelinin tahsili için başlatılan icra takibine yapılan itirazın kaldırılması istemine ilişkindir. Mahkemece, davalı borçluların mirası reddetmesi nedeniyle davanın usulden reddine ve davacı alacaklı aleyhine asıl alacağın %20’si oranında icra tazminatına karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.1-Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan kararda yazılı gerekçelere göre, davacı alacaklı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Davacı vekilinin icra inkar tazminatına ilişkin temyizine gelince: Davacı vekili, davalılar aleyhine başlattığı 2013/6900 Esas sayılı icra takibinde aylık 1400-TL den 2012 yılı Eylül, Ekim, Kasım, Aralık ve 935-TL 2014 yılı Ocak ayı kirasını, 2013/6901 Esas sayılı icra takibinde ise aylık 1.400-TL den 2013 yılı Şubat ve Mart kirası ile 2014 yılı Ocak ayından kalan bakiye 465-TL kira bedelinin tahsilini talep etmiştir. Borçlular mirası reddettikleri için borçtan sorumlu olmayacaklarını belirterek borca itiraz etmişlerdir. İtirazın kaldırılması davası sonunda mahkemece İstanbul Anadolu 12. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2013/253 Esas sayılı dosyasında 03.07.2013 tarihli karar ile davalıların mirası kayıtsız şartsız olarak reddettiklerinin tespitine karar verildiği, dava tarihinde de bu durumun sabit olmasına rağmen itirazın kaldırılmasının istendiği gerekçesiyle davanın reddi ile davacı aleyhine tazminata hükmedilmiştir.İİK.nun 269.maddesinin yollamasıyla uygulanması zorunlu olan aynı Kanunun 68/son maddesinde "itirazın kaldırılması talebinin esasa ilişkin nedenlerle kabulü halinde borçlu, talebin aynı nedenlerle reddi halinde ise alacaklı, diğer tarafın talebi üzerine yüzde yirmiden aşağı olmamak üzere tazminata mahkum edilir." hükmü yer almaktadır. Mahkemece dava esasa ilişkin nedenlerle reddedilmeyip, usuli nedenlerle reddedilmiştir.Bu nedenle davalının tazminat isteminin reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde davalının tazminat isteminin kabulüne karar verilmesi doğru değildir.Karar bu nedenle bozulmalıdır.SONUÇ;Yukarıda 2 nolu bentte yazılı nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca kararın icra tazminatına hasren BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 26.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.