Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 193 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 8597 - Esas Yıl 2015





İNCELENEN KARARINMAHKEMESİ : İstanbul 14. İcra Hukuk MahkemesiTARİHİ : 07/05/2015NUMARASI : 2015/26-2015/408İcra mahkemesince verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı karar, davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Dava kesinleşen icra takibi sebebiyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine karar verilmesi üzerine karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Davacı 24/10/2014 tarihinde davalı aleyhine başlatmış olduğu icra takibi ile ödenmediği iddia olunan kira bedellerinin tahsilini talep etmiş, haciz ve tahliye istekli icra takibi üzerine davalı borçluya gönderilen otuz gün ödeme süreli ödeme emrinin davalıya 28/10/2014 günü tebliğ edilmesi sonucunda davalının takibe süresinde itiraz etmemesi ve borcun yasal sürede ödenmemesinden bahisle de kesinleşen icra takibine dayalı olarak davalının tahliyesini istemiştir. Davalı borçlu, kira takip dosyasındaki ödeme emri tebliğinin usulsüzlüğünün tespit için İcra Mahkemesine dava açtıklarını bildirerek açılan davanın sonucunun beklenmesini talep etmiştir. Mahkemece .. İcra Hukuk mahkemesinde açılan davanın 07/04/2015 gününde kabul ile sonuçlanmasından bahisle, kararın kesinleşmesi beklenilmeden, ödeme emri tebliğinin 04/12/2014 tarihi olarak kabulü ile itirazın süresinde olduğundan, itirazın kaldırılması istenilmeden tahliye talebinde bulunulamayacağı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.Ancak ödeme emri tebliğinin usulsüzlüğünün ve tebliğ tarihinin belirlenmesine ilişikin şikayet yolu ile açılan dava neticesinde verilen 07/04/2015 günlü kararın, UYAP incelemesi neticesinde Yargıtay ....sayılı Yargıtay ilamı ile bozulmasına karar verildiği görüldüğünden, mahkemece öncelikle ve asıl davayı etkileyecek, olan borçlu tarafından açılan şikayet davasının kesinleşmesinin beklenmesi gerekirken, davacının bu yöndeki talebi üzerinde durulmadan, kesinleşmeyen karara dayanılarak davanın reddi doğru değildir.Karar bu nedenle bozulmalıdırSONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428 ve İİK.nın 366.maddesi uyarınca kararın BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 21/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.