F.. Ç.. ile L.. K.. aralarındaki dava hakkında Ankara 6. Asliye Hukuk Mahkemesi'nden verilen 15.11.2011 tarih ve 88/1496 sayılı hükmün Daire'nin 10.06.2014 gün ve 2014/6358 Esas-2014/1893 Karar sayılı ilamıyla kısmen onanmasına, kısmen bozulmasına karar verilmişti. Davalı vekili tarafından süresinde kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:KARARDavacı F.. K.. Ç.. vekili, vekil edeninin evliliği sırasında katkılarıyla alınıp davalı eşi adına tapuda kayıtlı dava dilekçesinde adresleri yazılı bulunan iki adet dükkan, dubleks ev, çiftlik ve Alacaatlı köyünde iki dönüm arazi nedeniyle vekil edeninin katkı ve katılımlarından dolayı 50.000 TL' nin dava tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.Davalı L.. K.. vekili, davanın reddini savunmuştur.Mahkemece, evliliğin devamı sırasında edinilen dava konusu taşınmazlara ilişkin olarak davacının katkı yaptığına dair somut delil ve belge ibraz edilememiş olduğundan ispatlanamayan davanın reddine karar verilmesi üzerine hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiş, Dairece 10.06.2014 gün ve 2014/6358 Esas ve 2014/11893 Karar sayılı kararla kısmen onanmış, kısmen bozulmasına karar verilmiştir. Davalı vekili tarafından süresi içerisinde sunulan karar düzeltme isteği ile, dilekçede belirtilen nedenlerle, bozma kararının düzeltilmesi, yerel mahkeme kararının onanmasına karar verilmesi istenilmiştir.Taraflar 17.01.1996 tarihinde evlenmiş, 01.11.2004 tarihinde açılan dava sonucu boşanmalarına karar verilmiş, boşanma hükmü 27.03.2006 tarihinde kesinleşmiştir. Eşler arasında boşanma davasının açıldığı tarihte mal rejimi sona ermiştir (TMK.nun 225/son).Taraflar arasında 17.01.1996 olan evlilik tarihinden 01.01.2002 tarihine kadar mal ayrılığı rejimi (TMK. m. 170.) bir yıl içinde başka mal rejimini seçmediklerinden, 01.11.2004 boşanma dava tarihine kadar ise edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir. (4722 sayılı K. md. 10/1,4721 sayılı TMK md. 202/1.)Dava dilekçesinin içeriği ve dava konusu 806 parsel sayılı taşınmazın edinme tarihine göre davacının isteği, katılma alacağı ve değer artış payı isteğine ilişkindir. Bu tür davalarda, eklenecek değerlerden (TMK.m.229) ve denkleştirmeden (TMK.m.230) elde edilen miktarlar da dahil olmak üzere edinilmiş malın (TMK.m.219) toplam değerinden mala ilişkin borçlar çıkarıldıktan sonra kalan artık değerin (TMK.m.231) yarısı üzerinden (TMK.m.236/1) tarafların kazanılmış hakları da dikkate alınarak katılma alacağının hesaplanması ve TMK'nun 227. maddesi hükümleri uyarınca; eşlerden biri, diğerine ait malın edinilmesine, iyileştirilmesine veya korunmasına hiç ya da uygun bir karşılık almaksızın katkıda bulunmuş ise, tasfiye sırasında bu malda ortaya çıkan değer artışı için katkısı oranında değer artış payı alacağının belirlenmesi gerekir.Bu yasal düzenleme ve ilkelere göre yapılan incelemede;1-Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına ve ilâmda belirlenip dayanılan gerektirici sebeplere, HUMK'nun 440.maddesinde yazılı hallerden hiçbirisine uymayan davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer karar düzeltme taleplerinin REDDİNE,2-Dava konusu 806 parsel sayılı taşınmaz 18.06.2003 tarihinde satış yoluyla davalı adına tapuda kayıtlı olup, bu taşınmazın satın alınma tarihi itibariyle taraflar arasında edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir. Davalı vekili 24.12.2007 tarihli dilekçesiyle bu taşınmazı, Veterinerler sitesi olarak bilinen .. köyünde vekil edeni adına kayıtlı bulunan 18083 ada 1 parseldeki dairesini satarak elde ettiği parayla satın aldığını savunmuştur. Davalı vekilinin savunmasında belirttiği tapu kaydı ve tedavülleri getirtilmiştir. 18083 ada 1 parsel sayılı taşınmazın, 9 numaralı bağımsız bölüm 27.08.2001 tarihinde satın alma yoluyla davalı adına tapuda kayıtlı iken, 24.07.2002 tarihinde üçüncü şahsa davalı tarafından satış suretiyle devredildiği, tapu kayıtlarından anlaşılmaktadır. TMK'nun 222.maddesinin son fıkrasına göre; bir eşin bütün malları aksi ispat edilinceye kadar edinilmiş mal kabul edilir.Bir malın eşlerden birine ait olduğunun ispat yükü TMK'nun 6 ve 222. maddesine göre iddia edene aittir. Davalı eş, davaya konu 18.06.2003 tarihinde satın aldığı dava konusu 806 parsel sayılı taşınmazın, kişisel malı olan 18083 ada 1 parseldeki 9 numaralı dairesinin 24.07.2002 tarihinde satışından gelen parayla alındığını, başka bir anlatımla kişisel malının yerine geçen değer olduğunu ileri sürmüştür. Dosyaya sunulan Türkiye İş Bankası A.Ş ... Şubesinde bulunan ve davalıya ait olduğu anlaşılan .. nolu hesabın ekstrelerine göre kişisel mal olan 18083 ada 1 parselin satış tarihi 24.7.2002 tarihinde anılan hesaba E.. Ö.. tarafından 42.165.780.360 TL para gönderildiği, Emin'in taşınmazı satın alan yeni maliklerin babası olduğu, kişisel malın satışından gelen bu paranın fon hesabına yatırıldığı anlaşılmaktadır. Bu bedelin dava konusu taşınmazın alımında kullanılmış olduğu sabit olmakla yapılacak hesapta davalıya ait kişisel mal olarak değerlendirilmesi gerekir. Yine dava konusu 806 parselin alımında kullanıldığı anlaşılan ve anılan hesabın 19.6.2003 tarihli işlemine göre M.. Y..'a (taşınmazı satan) 154.290.815.994 TL ve 4.340.815.994 TL nin peşpeşe davalı tarafından aktarıldığı görülmektedir. Kişisel mal yerine geçen değer olarak kabul edilen ve 24.7.2002 tarihinde aynı hesaba yatırılan para ile 19.6.2003 tarihinde hesaptan çıkan para arasında önemli ölçüde miktar farkı bulunduğundan bu farkın kişisel malın nemalandırılmasından mı yoksa hesaba giren başkaca miktar olup olmadığını belirlenmesi gerekir (TMK.nun 219/4 md).Mahkemece yapılması gereken iş; yukarıda numarası açıklanan İş Bankası .. Şubesine ait hesabın ilk açıldığı tarihten itibaren tüm hesap hareketlerinin onaylı birer örneklerinin getirtilerek dosyaya konulduktan sonra taşınmazın edinilmiş mallara katılma rejiminin geçerli olduğu dönemde alınması sebebiyle TMK'nun 220/son maddesi gereğince edinilmiş mal olduğu kabul edilen taşınmazın alımında davalının 154.290.815.994 TL ve 4.340.815.994 TL toplamı 158.631.631.984 TL yi çekerek kullandığı, bu miktardaki paranınTMK'nun 219. ve 220. maddeleri karşısında kişisel ve edinilmiş mal sayılabilecek kısımlarının tespit edilmesi, kişisel ve edinilmiş mal olarak belirlenen bu kısımlar sebebiyle kişisel mal niteliğinde olan bölümleri için davalı lehine denkleştirme yapılarak davacının katılma alacağına esas artık değerin belirlenmesi, bu hususta konusunda uzman bir bankacı ve hesap bilirkişiden gerekçeli ve denetime açık ayrıntılı rapor alındıktan sonra, sonucuna göre hüküm kurmak olmalıdır. Dava konusu 806 parsel sayılı taşınmaz yönünden açıklanan şekilde araştırma ve inceleme yapılmadan taşınmazın alımında kullanıldığı anlaşılan paranın kişisel mal olan miktarı ile edinilmiş mal olan miktarları ayrı ayrı belirlenmeden Dairece bu husus gözden kaçırılarak taşınmazın tamamen edinilmiş mal olarak değerlendirilerek tamamının tasfiyeye tabi tutulması yönünde bozma sevk edilmiş olması hatalı olmuştur. Bu nedenlerle, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin kabulüne karar verilerek, Dairemizin 806 parsele ilişkin bozma ilamının gerekçesinin yukarıda açıklanan nedenlerle değiştirilmesine hükmün değiştirilen bu gerekçeye göre bozulmasına karar vermek gerekmiştir.SONUÇ: Davalı vekilinin yukarıda 2. bentte açıklanan nedenlerle karar düzeltme talebinin Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 440/I-4. maddesi gereğince KABULÜNE, Dairemizin 10.06.2014 tarihli 2014/6358-2014/11893 Esas ve Karar sayılı kararının 7. paragrafından itibaren ("Davacı vekilinin 806 parsel sayılı taşınmaza ilişkin temyiz itirazlarına gelince;... ile başlayan bölümden itibaren) 8 ve 9. paragraflar dahil olmak üzere dava konusu 806 parsel sayılı taşınmazla ilgili BOZMA İLAMINININ KALDIRILMASINA, yerel mahkeme hükmünün 806 parsele ilişkin bölümü bakımından yukarıda 2.bentte açıklanan sebeple DEĞİŞİK GEREKÇE ile BOZULMASINA, davalının diğer yönlere ilişkin karar düzeltme talebinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple REDDİNE ve 70,80 TL peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine 27.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.