Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1899 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 22921 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Dolandırıcılık, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesiSanıklar hakkında verilen mahkumiyet hükümleri sanıklar müdafiileri tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;1-Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;Sanık müdafiinin yokluğunda verilen 11/03/2011 tarihli kararın sanığa 26/04/2013 tarihinde tebliğ edildiği, sanık müdafiinin yasal süresi geçtikten sonra yaptığı 06/05/2013 tarihli temyiz inceleme başvurusunun, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,2-Sanıklar ..., ..., ..., ... ve ... hakkında verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz incelemesinde;Sanıklar ..., ..., ... ve ...'ın suç işleme iradesi içerisinde hareket ederek işyeri olarak kullanmak üzere, bir apartmanının alt katında bulunan yeri kiraladıkları, sözleşmenin bilahare yapılması hususunda karşılıklı olarak anlaştıkları, kiralayan kişinin, kira sözleşmesinin yapılması hususunda sürekli oyalandığı, kiralamanın yapılmasından on sekiz gün sonra işyerinin herhangi bir neden gösterilmeksizin boşaltılarak ve kira bedeli ödenmeksizin terkedildiği, bu kısa sürede sanıkların işyerini ticari faaliyete hazır hale getirerek vergi dairesine ve ilgili kurumlarına herhangi bir kayıt yapmaksızın “ .......” tabelasını astıkları ve tacir olarak faaliyet gösterdikleri, bu süre zarfında birçok kişiden resmen veya fiilen sahibi oldukları araçları vadeli olarak almak suretiyle ve bu araçları da başka şahıslara satmak suretiyle hileli hareketlerle haksız menfaat temin ederek dolandırıcılık suçunu, sanık ...'nin de suç eşyası olduğunu bildiği aracı satın alarak suç eşyasının satın alınması suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda,Sanıkların, tacir sıfatıyla işlettikleri işyeri ve yaptığı ticaret faaliyeti kapsamında hareket ederek haksız menfaat temin ettikleri iddia edilmekle, dolandırıcılık eyleminin 5237 sayılı TCK’ nın 158/1-h maddesinde düzenlenen “Tacir veya şirket yöneticisi olan ya da şirket adına hareket eden kişilerin ticari faaliyetleri sırasında dolandırıcılık” suçunu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin nitelikli dolandırıcılık ve suç eşyasının satın alınması suçlarından delilleri takdir ve tartışmanın üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesi'ne ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerekirken duruşmaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,Kanuna aykırı olup, sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak hükümlerin BOZULMASINA, aynı Kanun'un 326/son maddesi uyarınca sonuç ceza miktarı yönünden sanıkların kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 22/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.