1. Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalının temyiz itirazları yersizdir.2. Davacının temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;Davalı daha önce davacı eşi aleyhinde açtığı boşanma davasından 22.04.2010 tarihinde feragat etmiştir.Feragat, öncesindeki olayların boşanma sebebi yapılmasına engel olur ve aynı olaylar sebebiyle artık kusur atfı mümkün olmaz.Bu tarihten sonra davacının eşine yönelik evlilik birliğini temelinden sarsar nitelikte kusurlu bir davranışı ispatlanamamıştır.Davalının ise, önceki kocasından olma çocuklarıyla bir olup kocasını eve almadığı, onun çamaşırlarını yıkamadığı ve “sakın eve gelme seni doğrarız.” Diyerek tehdit ettiği yapılan soruşturma ve toplanan delillerden anlaşılmaktadır.Gerçekleşen bu duruma göre boşanmaya sebep olaylarda davalı tamamen kusurludur.Boşanmada tam ya da daha ağır kusurlu olan taraf yararına da yoksulluk nafakasına hükmedilemez (TMK.m.175) Hal böyleyken davacının davalıyla “eşit kusurlu” kabul edilmesi ve davalı yararına yoksulluk nafakasına hükme-dilmesi doğru görülmemiş, hükmün bu sebeple bozulması gerekmiştir.SONUÇTemyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple (BOZULMASINA) bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1.bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 04.07.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.