Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 18123 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 1314 - Esas Yıl 2015





Taksirle öldürme suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre katılanlar vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;Sanığın saat 23.05 sıralarında idaresindeki çekici ve bağlı dorse ile tek yönlü, çift şeritli 7.3 m genişliğindeki, aydınlatması bulunmayan, meskun mahal dışı yolun sağ yan tarafındaki 5 m genişliğindeki stabilize yoldan seyredip, bölünmüş yolun karşı tarafına U dönüşü yapmak üzere kavşak mahalli öncesinde karayoluna girdiği ve soluna manevra yapıp, çekiciyi karşı yol bölümüne sevk ettiği sırada, sanık ile aynı yönde ve ancak karayolu üzerinde sağ şeridi takiben süratle seyrettiği, sürücü belgesinin bulunmadığı ve 124 promil alkollü olduğu tespit edilen M.. B..’nin idaresindeki muayenesi ve sigortası bulunmayan, ışık donanımı da çalışmayan motosikleti ile karayolunu tamamen kapatmış bulunan sanığın idaresindeki dorsenin sol arka yan kısımlarına çarpması sonucu öldüğü olayın yargılaması sonunda sanık hakkında beraat kararı verilmiş ise de, stabilize yoldan değil de karayolunu takiben seyretmek sureti ile kavşak mahalline gelip, böylece karşı yol bölümüne dönmesi halinde atfı kabil kusuru bulunmadığı söylenebilecek sanığın, sola dönüş kurallarına aykırı olarak, karayolunu tamamen kapatacak şekilde dönüşe geçtiği anda gerçekleşen kaza sebebiyle kusurlu olduğunun, sanığın kural hatası ile ölümle neticelenen kaza arasında uygun illiyet bağının bulunduğu gözetilmeyerek yetersiz ve oluşa uygun bulunmayan Adli Tıp Kurumu Trafik İhtisas Dairesi raporuna itibar edilerek beraat kararı verilmesi,Kanuna aykırı olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince tebliğnamedeki isteme uygun olarak BOZULMASINA, 24/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.