Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1789 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 25437 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ : Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : DolandırıcılıkDolandırıcılık suçundan, sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi uygulanmamış ise de, sanığın belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasının, kasten işlenen suçtan dolayı hapis cezası ile cezalandırılmasının kanuni sonucu olması nedeniyle, infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.Sanığın, müştekiye, tanıdıkları vasıtasıyla, kendisini işe yerleştireceği vaadinde bulunarak bu duruma inanan müştekiden, sözde işe yerleştirme işlemlerinin karşılığı olarak 400 TL almak suretiyle haksız menfaat temin ettiğinin iddia edildiği olayda;Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın, mahkumiyetine yeter nitelikte somut delillerin bulunmadığına, hakkında lehe hükümlerin uygulanmadığına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;1-Hapis cezası alt sınırdan tayin olunduğu halde, ayrıca yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden aynı gerekçeyle adli para cezasına esas alınması gereken tam gün sayısının alt sınırdan uzaklaşılarak tayini suretiyle çelişkiye düşülmesi,2-Sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının miktarı belirlenirken uygulama maddesi olarak TCK'nın 52/2 maddesinin gösterilmemesi, suretiyle CMK'nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılanmayı gerektirmeyen bu hususta, aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasından adli para cezasına ilişkin "100 gün" ve “2000TL”adli para cezası teriminin tamamen çıkarılarak, yerine "5 gün" ve "100 TL" adli para cezası ibarelerinin eklenmesi yine para cezasına ilişkin kısma gelmek üzere “TCK'nun 52/2 maddesi gereğince” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.