Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 17362 - Karar Yıl 2012 / Esas No : 14260 - Esas Yıl 2012





Davacı, davalıya verdiği ödünç paraya karşılık davalının “aldım, Cumhur” imzalı evrakı kendisine verdiğini, ancak aldığı parayı ödemediğini, alacağının tahsili amacıyla davalı hakkında icra takibi başlattığını ileri sürerek, icra takibine haksız itirazın iptali ile takibin devamına %40 icra inkar tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.Davalı talimatla alınan isticvabında; davacıdan 4.549.00 TL. borç almadığını, bu tarihte davacının şantiyesine muhtelif malzemeler naklettiğini bunun karşılığında fatura kestiğini, 4.549.00 TL. yı da bu iş karşılığında faturaya istinaden aldığını, evraktaki imzanın kendisine ait olduğunu, davalıya borcunun bulunmadığını savunarak davanın reddini dilemiştir.Mahkemece, davanın asıl alacak yönünden kabulüne, davalının takip dosyasına yaptığı itirazın iptali ile takibin 4.549.00 TL. asıl alacak ile alacağın takip tarihinden tahsil tarihine kadar işleyecek yasal faiz üzerinden devamına, asıl alacağın takip tarihinden tahsil tarihine kadar işleyecek yasal faiz üzerinden devamına, asıl alacağın %40'ı oranında icra inkar tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmiş;Hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.Davacı tarafından dosyaya ibraz edilen belge borç belgesi olmayıp, sadece davalıya ödeme yapıldığını gösteren bir belgedir. Bu ödemenin ne için yapıldığını ispat külfeti davacıdadır.Davalının savunması gerekçeli inkar niteliğinde olup davacı, bu paranın borç olarak verildiğini ayrıca yasal delillerle ispat etmek zorundadır. Anılan belgenin davalı eli mahsulü olduğu anlaşıldığından yazılı delil başlangıcı niteliğindedir. Öyle olunca, HUMK'un 292/2.maddesi uyarınca tanık dinlenebilir.Davacı yan tanık listesi vermiş olup, davalıdan da tanık dahil mukabil delilleri toplanıp sonucuna göre, karar verilmesi gerekirken, aksine düşüncelerle yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.SONUÇYukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın BOZULMASINA 04.07.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.