Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 17204 - Karar Yıl 2012 / Esas No : 14140 - Esas Yıl 2012





Davacı banka, 15.10.1998 tarihli sözleşme ile davalı Ş.F.'a 2.500.00 TL. tüketici kredisi kullandırıldığını, diğer davalının ise müşterek borçlu ve müteselsil kefil olduğunu, borcun ödenmediği gibi ihtarında sonu vermediğini ileri sürerek 68.194.19 TL.'nin tahsilini, asıl alacağa faiz yürütülmesi istemiştir.Davalılar, davanın reddini dilemişlerdir.Mahkemece, banka çalışanlarının dolandırıcılık suçunu işlediklerinin İstanbul 3.Ağır Ceza Mahkemesi'nin kesinleşmiş kararı ile sabit olmasından dolayı, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.1-Somut olayda; davacı banka ile davalılar arasında düzenlenen kredili mevduat hesabı sözleşmesine dayalı olarak davacı bankanın davalılardan alacaklı olduğu ileri sürülerek asıl alacak, işlemiş faiz ve ferileri ile birlikte 68.194.19 TL. alacağın davalılardan müteselsilen tahsili istenmektedir.Taraflar arasında 4822 Sayılı Yasa ile değişik 4077 Sayılı Yasa'nın 10.maddesinde tanımlanan nitelikte tüketici kredisi sözleşmesi, geri ödeme planı bulunmamaktadır. Bu nedenle, taraflar arasında yasaca tanımlanan tüketici kredisi sözleşmesinin varlığından söz edilemez.Uyuşmazlık hakkında 4822 Sayılı Yasa ile değişik 4077 Sayılı Yasa'nın 10.maddesinin uygulama olanağı bulunmamaktadır.Hal böyle olunca, davacı banka ile davalılar arasında yasanın 3/h maddesinde tanımlanan tüketici işleminden de söz edilemez.Bu duruma göre, uyuşmazlığın çözümü genel mahkemelerin görevi içerisindedir. Görevle ilgili düzenlemeler kamu düzenine ilişkin olup taraflar ileri sürmese dahi yargılamanın her aşamasında re'sen gözetilir. Öyle olunca mahkemece görevsizlik kararı verilmesi gerekirken işin esasına girilerek yazılı şekilde hüküm tesisi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.2-Bozma nedenine göre davacının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gerek görülmemiştir.SONUÇTemyiz edilen kararın (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, (2) nolu bent gereğince davacının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına 04.07.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.