Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 16443 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 7201 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ : Sulh Ceza MahkemesiSUÇ : 5683 Sayılı Kanuna AykırılıkYerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;Hükümden sonra, 05/07/2012 gün ve 28344 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanun'un 42. maddesiyle değişik 5683 sayılı Kanun'un 26. maddesi uyarınca, sanığın eyleminin idari para cezasına dönüştürüldüğü bilahare 04.04.2013 kabul tarihli 6458 sayılı Kanun'un 5683 Sayılı Kanunu yürürlükten kaldırdığı, 6458 sayılı Kanun'un 102/1-b maddesinin daha düşük bir idari para cezası öngördüğü cihetle, hükmün 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 5326 sayılı Kabahatler Kanunu'nun 24. maddesi uyarınca mahkemece idari yaptırım kararı verilebilecek ise de, idari para cezasının miktarına göre aynı Kanun'un 20/2-c maddesinde yazılı soruşturma zamanaşımı dolmuş olması karşısında sanık (kabahatli) hakkında İDARİ PARA CEZASI VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 27/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.