"İçtihat Metni"MAHKEMESİ: Denizli 2. İcra Hukuk MahkemesiTARİHİ: 18/10/2011NUMARASI: 2011/670-2011/846Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :Sair temyiz itirazları yerinde değilse de,Alacaklı tarafından yapılan ilamlı icra takibinde, borçluçiftçimallarını koruma başkanlığı üzerine kayıtlı dükkanın haczedilemezliği şikayeti ile mahkemeye başyvurduğu mahkemece İİK'nun 82/12. maddesi uyarınca kamu malı olduğu gerekçesi ile talep kabul edilerek haczin kaldırıldığı anlaşılmıştır. 4081 Sayılı Yasanın 22. maddesinde, korunma sandığının mevcudu devlet malı hükmündedir. Korunma gelirleri ve korunma sandığındaki paraya haciz konulamaz. Korunma sandığı gelirinin cibayet ve sandık mevcudunun sarf sureti ve her sene sonunda hesabıarın nasıl kapatılacağı Ziraat Vekaletince tesbit olunur. Hükmü yer almaktadır.Kural olarak, borçlunun her türlü mal ve hakkı haczedilebilir. Haczedilmezlik için İcra ve İflas Kanunu'nda veya özel kanununda açık hüküm bulunması zorunludur. Yukarıda yer alan hükme göre korunma sandığındaki mevcut para devlet malı olup haczedilemeyeceği iddia edilen dükkanın 4081 Sayılı Yasanın 22. maddesi kapsamında yer almadığı açıktır. Hal böyle olunca mahkemece davanın reddine karar verilmesi gerekirkin, taşınmazın kamu malı niteliğinde olduğu kabul edilerek davanın kabulüne karar verilmesi isabetsizdir.Öte yandan, mahkemenin gerekçesinde davaya konu taşınmazı kamu malı kabul ederek karar verdiği anlaşılmakla, devlet malları ile mahsus kanunlarında haczi caiz olmadığı gösterilen malların haczedilemeyeceğini düzenleyen İİK'nun 82/1. maddesi yerine, borçlunun haline münasip evin haczedilemeyiceğinin düzenlendiği İİK'nun 82/12. maddesine dayanarak karar vermesi de doğru görülmemiştir.SONUÇ : Alacaklının temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK'nun 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 08/05/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.